Het is inmiddels 7 dagen geleden dat ik zelf de eerste verschijnselen van Corona begon te voelen. De vermoeidheid die ik die dag al voelde is nog erger nu dan toen eigenlijk. Ik ben niet meer echt ziek, heb geen koorts meer, hoest nog maar af en toe en mijn eetlust is eigenlijk niet eens echt weg geweest. Ik slaap in de nacht ook gewoon door, lig niet meer uren wakker omdat ik me zo beroerd voel. Gisteren dacht ik daarom, ik ben er al wel weer. Beetje rustig aan doen maar verder kom maar op, we hebben het gehad.

Zaterdag 24 juli kwamen wij terug van een heerlijk weekje weg op de sprookjescamping. Wat hadden we wederom genoten op de camping. Het blijft voor de kinderen gewoon een geweldige camping. Ik vond het wel op veel plekken te druk. Met name bij de animatie waren veel kinderen die dicht op elkaar stonden of zaten. Maar ook in zowel het binnen als buitenbad was het super druk. Zelf zijn we er bij uit de buurt gebleven maar ja je gaat je kinderen niet verbieden om juist dat te gaan doen waarvoor ze graag naar deze camping wilde. Zwemmen en deelnemen aan de geweldige animatie activiteiten.

Het is al weer bijna 2 maanden geleden dat ik mijn laatste blog schreef. Ik moet ook zeggen dat er weinig te vertellen valt want we leven met elkaar zo toch best een monotoon leventje. Normaal is er nog wel eens wat afwisseling tussen door omdat je uit gaat eten, ergens anders naar toe gaat, leuk voetbal toernooi of wat dan ook maar nu is eigenlijk elke week precies het zelfde. Toch hadden de kinderen zich wel verheugd op de mei vakantie even niet naar school en gewoon lekker even je eigen ding kunnen doen. Tot dat Elina vannacht ziek werd.

Wow morgen is het gewoon 1 jaar geleden dat we te maken kregen met de eerste lockdown. 1 jaar lang in de ban van Corona, 1 jaar lang thuis werken ipv op kantoor. Wat is het jaar eigenlijk snel omgevlogen met ups en downs en wat verlang ik naar de tijd dat het allemaal weer 'normaal' wordt maar wat ben ik ook gewend geraakt aan deze situatie. Het voelt helemaal niet als een jaar maar tegelijkertijd voelt het ook alsof er geen eind aan lijkt te komen.

Waar vanaf vorige week maandag de sneeuw langzaamaan begon te verdwijnen hebben we nu te maken met zeer aangename temperaturen en laten de krokusjes en andere voorjaarsbloeiers een voor hun hun hoofdjes boven het aardoppervlakte zien. Van een witte naar een kleurrijke wereld. Beide is heerlijk en genieten.

De afgelopen 2 jaar zijn wij met de kinderen op wintersport vakantie geweest in het Sauerland. Niet heel ver weg maar toch een heel andere wereld door de sneeuw en de bergen. Deze afgelopen week voelde een beetje als wintersport. Oké ik had dan willeswaar geen vakantie maar we hebben toch als gezin veel tijd door gebracht in de sneeuw en op het ijs. Maandag waren de scholen dicht dus de kinderen konden de hele dag in de sneeuw spelen en dat hebben ze ook zeer uitgebreid gedaan. Ze vonden het heerlijk. En ik eigenlijk ook. Want de middag had ik toch nog vrij genomen om even heerlijk met de kinderen mee naar buiten te kunnen. De hele week heb ik geprobeerd een beetje van de sneeuw en het winterse weer te genieten.

Vandaag maandag 8 februari de dag van mijn papa's verjaardag zouden de scholen na 56 dagen dicht te zijn geweest dan eindelijk weer open gaan. Maar ja, als je goed gelezen hebt staat er zouden en niet zijn. Vanwege de geweldige sneeuw hebben de kinderen vandaag helemaal geen school. Ook geen digitaal onderwijs want dat was niet voorbereid. Ze hebben het druk genoeg gehad met het voorbereiden van het weer in de klas ontvangen van de leerlingen. Lorenzo heeft van zijn juf nog wel heel veel leuke opdrachten om met of in de sneeuw te doen gekregen waar hij heel blij van werd dus daar heb ik in ieder geval in de ochtend weinig 'last' van. Vanmiddag heb ik geen afspraken en ben altijd al om 14:00 klaar op maandag eigenlijk dus ik denk dat ik vanmiddag maar lekker vrij neem.

Er is al weer een week voorbij. Een week waarin we nog steeds thuis aan het werk zijn en de kinderen vanuit huis hun lessen moeten volgen. Maar gisteren werd duidelijk dat de kinderen vanaf 9 februari weer naar school mogen. Dat werd door beide anders ontvangen. Lorenzo is er blij om maar Elina vind het nog steeds wel prima zo. 'Ik heb lekker al mijn werk op tijd af, hoef maar 45 minuten naar instructies te luisteren en kan dan lekker aan de slag en hoef niet op de rest te wachten'. Wel baalt Lorenzo dat de BSO nog niet open mag, al snap ik het wel aangezien er dan nog meer groepen contact met elkaar hebben.

Tja en dan is het al weer maandag ochtend 25 januari 2021. De eerste twee avonden met de Avondklok zijn geweest. Ik moet zeggen ik heb er heel erg weinig moeite mee. Vanwege de hele situatie ging ik toch al in de avonden niet echt meer de deur uit. Ja een enkele keer richting een vriend of vriendin maar de laatste keer was al voor onze verhuizing. Ik snap dat mensen het gevoel hebben dat hun vrijheid stukje bij beetje wordt afgepakt, ik snap dat voor sommige mensen het heel zwaar voelt maar wat ik niet snap zijn alle rellen die er dit weekend zijn geweest. Dat je buiten de avondklok uren wellicht wilt protesteren op een nette manier kan ik inkomen, ik sta er zelf anders in maar daar heb ik wel alle begrip voor. Maar om ziekenhuizen te bekogelen, GGD testlocaties in brand te steken en wat allemaal al wel niet meer, daar kan ik echt met de pet niet bij. #DoesLief

Gisteren was het al weer dag 32 van de strenge Lockdown. Op 16 april 2020 zaten we op dag 32 van de vorige strenge Lockdown toen nog met enige hoop dat het leven nu wel weer normaal zou zijn. Maar dat is verre van waar. Ja het vacineren is begonnen maar de crisis is nog lang niet afgezworven. Steeds meer mensen hebben het moeilijk en niet alleen financieel ook psychisch. De gevolgen van het afgelopen jaar en het jaar waar we nu in zitten zullen ons nog lang achte na gaan denk ik. Een week is zo voorbij met eigenlijk weinig afwisseling. De echte brede sociale contactmomenten ga je meer en meer missen maar goed genoeg daarover.

Het was gisteren gewoon al weer vrijdag. De eerste week school van 2021 zit er al weer op van mijn kinderen. En ik heb hem gewoon overleefd. Aan het begin van de week zo halverwege de maandag ochtend zag ik het al niet meer zitten maar inmiddels durf ik toch wel weer te zeggen dat we het wel weer vol gaan houden zo samen. Er zullen vast wel ups en downs gaan zijn maar we hebben ons ritme wel redelijk gevonden en we zullen ook wel moeten want er is al uitgelekt dat de scholen zeker nog 2 weken langer dicht zullen gaan zijn. 

Inmiddels zitten dag 3 & 4 van deze week de Duijnen school en thuiskantoor er ook weer op. Zo langzaamaan begint er weer wat ritme en rust te komen in ons doen en laten. Dat komt de sfeer hier in huis zeker ten goede. Dinsdag aan het eind van de dag zag ik het allemaal echt niet meer zitten maar deze ochtend kwam ik opperst vrolijk uit mijn bed. Klaar voor de vrijdag en het weekend :-) Al ben ik wel echt heel blij als de kinderen weer naar school mogen. Ik gun het Lorenzo zo dat hij weer naar school mag want die mist school echt. Elina vind het zoals het een echte tiener betaamt allemaal wel prima en gemakkelijk zo.