Tja daar zaten we gisterenavond om 19:00 te luisteren naar premier Rutte. We wisten al wat er zou gaan komen maar toch viel het zwaar om te horen dat we weer in een lockdown gaan. De kinderen vroegen of we samen naar het moment wilde kijken en dat hebben we gedaan. Lorenzo die al snel zijn aandacht kwijt was en waar aan je zag dat hij toch wel veel hoop had gehad dat het anders zou zijn, Elina in een soort van berusting en Rick en ik die elkaar aan keken en zonder iets te zeggen wisten dat we het samen wel weer zouden gaan redden ondanks dat het met de aankomende verhuizing wel iets meer uitdaging zou gaan worden.
Ik geloof dat het nieuws dat de lockdown er aan zou komen mij ergens eind van de ochtend bereikte. Ik was druk bezig met een spoedklus die ik vrijdag had gekregen vanuit mijn werk en zou in de middag naar mijn werk gaan om afscheid te nemen van een collega die ander werk heeft gevonden. Ik heb denk ik wel 10x naar mijn telefoonschermpje gekeken voordat ik echt wilde geloven dat het zo ver zou komen. De scholen gaan ook dicht! Ik wist dat de besmettingen en ziekenhuisopnamen opliepen en dat de kans dus groot was dat ons kabinet verdere maatregelen zou gaan invoeren maar de scholen weer dicht die zag ik niet aankomen. En begrijp me niet verkeerd het gaat gewoon echt slecht met de besmettingen en ook kinderen dragen wel degelijk het virus. Pas nog was een van Elina haar beste vriendinnetjes besmet. Ze had redelijk milde klachten maar wel het smaak en reuk verlies en haar vader en zus waren ook besmet. Dus dat scholen ook een besmettingsbron zijn geloof ik meteen.
Zoals ik nu echter begrijp is dat niet eens de reden waarom de scholen (met name de basisscholen) nu weer dicht gaan maar komt dat vooral omdat veel mensen al niet meer thuis werken maar weer gewoon naar kantoor gaan en daar veel besmettingen plaats vinden. Ook het kantoor van Rick is niet bespaard gebleven van een aantal besmettingen dus ik snap het wel dat thuis werken weer wat afgedwongen moet worden maar ik baal wel. Ik werk al vanaf maart volledig thuis. Ja ik heb wel wat momentjes op kantoor gehad en van de zomer wat trainingen buiten de deur gegeven maar als wij niet noodzakelijk op kantoor hoeven werken geld bij ons toch echt dat je thuis werkt. Ik ben het zat het thuis werken, ik heb in oktober ook echt even een rem gezet op mijn werk. Ik heb 2 tot 3 weken even wat minder uren gewerkt en even tijd voor mezelf gepakt. Dat had ik nodig omdat naast het thuis werken het overlijden van Hans er hard in hakte er veel stress is rondom de aankomende verhuizing en we ook nog te horen kregen dat mijn papa opnieuw de strijd aan moet gaan, nu niet meer voor genezing helaas maar voor een zolang mogelijke tijd bij ons te kunnen blijven. Dat was de spreekwoordelijke druppel die mijn emmer deed overlopen. Inmiddels al weer een aantal weken volledig aan het werk maar hoe moeten we dat doen, verhuizen, werken, kinderen ondersteunen bij school werk? Pfff ik zie er stiekem echt wel tegen op.
Vrijdag krijgen we de sleutel van ons nieuwe huisje. Even de bouwmarkt inlopen voor een potje verf of een behangetje zit er niet in. Nu wilden we al niet al te veel doen maar mijn kantoor kamer waar we niets aan hoeven te gaan verbouwen had ik toch graag al vast behangen en geschilderd. dat wordt nu wel meer een uitdaging met de winkels inclusief de bouwmarkten dicht. Online verf en behang uitzoeken vind ik toch wat lastig. Dus dat komt dan maar later. Maar op zich moet het verhuizen wel gaan lukken. Alleen ik hoop dat school de vakantie gewoon vanaf woensdag laat beginnen want binnen de puinhoop hier in huis nu de kinderen schoolwerk laten maken wordt knap lastig. Hun bureaus zijn al afegbroken, alles zit al in verhuisdozen alleen mijn werkplek is er nog omdat ik nog tot donderdag moet werken.
Gelukkig doen Rick en ik het samen en heb ik genoeg lieve mensen om me heen die ik kan bellen om te praten om het van me af te appen, schrijven, schreeuwen net wat ik nodig heb. Hoe zit dat voor mensen die er alleen voor staan? Alleen staande moeders of vaders, mensen die helemaal alleen wonen die zich altijd al eenzamer voelen tijdens deze donkere dagen? Het wordt een zware december maand die past bij het toch al in vele opzichte zware 2020.
We hebben ook echt hele mooie momenten gehad hoor in 2020 het was gelukkig echt niet alleen kommer en kwel. Maar ik ben blij als het januari is. Dan zitten we hopelijk goed gesetteld in ons nieuwe huisje. Heb ik mijn eigen kantoorkamertje om te werken ipv aan de eetkamer tafel en hebben de kinderen voldoende ruimte op hun kamers voor een fatsoenlijke werkplek aan hun bureau voor hun schoolwerk. Ik ga proberen elke dag weer een blog of misschien zelfs wel een vlog te maken.
Voor nu gebruik maken van de laatste dag werken zonder de kinderen om me heen en daarna zien we wel weer verder en gaan we het weer voor elkaar boxen. Stay save, stay home en op naar 2021.
Reactie plaatsen
Reacties