En dan is het al weer dinsdag 9 juni. Zo is het maart en zo is het juni. De maanden lijken wel voorbij te vliegen. Ik had verwacht dat door het verplicht thuis moeten werken de dagen en weken lang zouden lijken te duren maar heb het idee dat elke week sneller voorbij vliegt. Aan de ene kant fijn want dat betekend dat we wellicht steeds dichterbij een vaccin komen en het “normaal” weer terug kan keren. Maar het heeft ook iets absurds. Ik weet ook niet zo goed hoe ik dat uit moet leggen. Normaal als het heel leuk is gaat het snel maar ik kan toch niet zeggen dat ik deze periode als heel erg leuk ervaar. Ik heb het ook niet heel erg zwaar gelukkig maar toch.
Vandaag mochten de kinderen dus weer naar school. Voor het eerst sinds half maart mogen ze weer elke dag naar school. Net als gisteren zou ik tussen de middag geen tijd hebben voor de kinderen omdat ik een online bijeenkomst van Mobility Mentoring® NL (MM) zou hebben. Toch wilde de kinderen graag thuis komen lunchen ipv naar de overblijf op school te gaan.
Wel moeten ze van mij dan altijd hun lunch al vast maken omdat de overblijf tijd zo kort is. Ik was wederom wat laat uit mijn bed gekomen (nog wat later dan gisteren) en toen ik dus om 8:00 beneden kwam moest er nog van alles gebeuren. Zelfs nog ontbijten. Terwijl de kinderen toch echt al voor 7:00 naar beneden waren gegaan. Dus ik heb ze maar even flink achter de vodden aangezeten zodat ze toch nog op tijd richting school vertrokken. De afgelopen weken zijn we er zo gewend aan geraakt om in de ochtend lekker rustig op te starten dat het toch lastiger is om weer in een echt ritme te komen. Daar zal ik toch ook meer mijn steentje aan bij moeten gaan dragen. Als ik blijf liggen is dat niet echt het juiste voorbeeld voor Elina en Lorenzo. Kleine wake-upcall voor mezelf bij deze. Ik kan het niet alleen hen kwalijk nemen.
Maar goed zij dus richting school en ik aan het werk. Er moest vandaag echt iets opgeleverd gaan worden om de raad van Zaanstad te informeren. Ik vond het nog behoorlijk lastig. Je wil de raad niet overladen met hele lappen tekst maar je wilt ze wel goed kunnen weergeven wat er wel is gebeurd, wat er stil ligt of heeft gelegen vanwege de Corona en wat de ambities voor dit jaar nog zijn en daar ook nog de bijbehorende financiële consequenties van. Uiteindelijk is het me aan het eind van de dag gelukt om het op te leveren. Hopelijk is het zo voldoende.
Tussen door had ik dus een online MM meeting. Het was leuk om de collega’s uit den lande die ook met deze aanpak aan de slag zijn weer even te zien en te horen. Normaal hebben we fysieke bijeenkomsten en die heb ik nu toch wel erg gemist de laatste periode. Een en ander was goed in elkaar gezet en we hebben over veel verschillende zaken gesproken en de wens uitgesproken dit vaker te gaan doen. Wat ik ook mooi vond om te zien was dat er veel van de medewerkers van het jeugdteam van Zaanstad waren aangesloten. Normaal waren dit soort bijeenkomsten alleen voor de projectleiders of 1 medewerker erbij. Nu was de groep groter en konden dus ook zij aansluiten. De kinderen hebben zich tijdens de lunch weer keurig gedragen zodat ik zonder probleem de bijeenkomst kon blijven volgen. En ze gingen redelijk op tijd ook weer richting school. Lorenzo let dan toch iets beter op de tijd dan Elina. Maar als Lorenzo op zijn Ipad een spelletje aan het spelen is kan hij de tijd ook rustig vergeten.
Vanuit school gingen ze vandaag ook weer naar de BSO. Ook dat is weer terug naar hun reguliere dagen. Dus ik kon tot 17:00 gewoon rustig doorwerken. Wel kwam Esmee na haar schooltijd langs in de hoop te kunnen spelen met Lorenzo maar helaas moest ik haar teleurstellen. Maar zo is het thuis werken toch nog wel een stuk rustiger. Misschien zelfs voor mij wel iets te stil. Dus heb ik maar weer lekker een muziekje opgezet op de achtergrond. Om 16:45 heb ik de BSO gebeld dat Elina en Lorenzo samen naar huis mochten komen fietsen. Evi zou namelijk hier komen eten omdat haar moeder voor de MR op school moest blijven tot 19:00. Precies samen kwamen ze vervolgens aan zetten. Ik dacht nog dat is mooi getimed maar wat bleek nu. De dames hadden bij de BSO al samen gespeeld. Evi zit niet meer op de BSO maar in het speeltuintje achter de BSO mogen ze wel samen spelen. Dus zo wist ze precies dat Elina naar huis had mogen komen haha.
Lorenzo had het verzoek gedaan om vandaag weer eens poffertjes te eten. Toevallig had ik op Facebook herinneringen gezien dat we vorig jaar ook poffertjes hadden met aardbeien en slagroom. Dus als toetje wilde ik dat vandaag ook weer doen. Elina en Evi gingen de slagroom en de aardbeien voor mij halen. Alleen had ik een klein probleem. Ik kon mijn pinpas echt nergens vinden. Ik Rick bellen of hij toevallig mijn pas had gezien maar helaas. Uiteindelijk heeft ze haar eigen pinpas maar meegegeven en het geld erna overgemaakt. Mijn pinpas wordt eigenlijk alleen nog maar gebruikt door de kinderen of als ik ga tanken. Verder reken ik alles met mijn telefoon of horloge af. Ik had dus ook geen idee meer waar ik die pas gelaten had. En nog steeds niet. Hopelijk komt hij morgen boven tafel anders ga ik maar een nieuwe aanvragen bij de bank. Oeps. Weer een typsich Anne gevalletje zullen we maar zeggen helaas.
Omdat Elina meer van de pannenkoeken dan de poffertjes is heb ik vervolgens poffertjes en pannenkoeken staan bakken. 3 pannenkoeken pannen en 1 poffertjespan tegelijk op het fornuis. Ik kan je zeggen dat het een topsport is omdat allemaal in de gaten te houden maar het is me weer gelukt. We hebben heerlijk genoten en Lorenzo, Evi en ik hebben onze laatste portie poffertjes lekker met de aardbeien en slagroom gedaan. Dus weer niet echt goed voor mijn lijn. Morgen toch maar eens op de weegschaal gaan staan en dan moet ik daarna echt weer op gaan letten. Ik wil niet weer aankomen en eigenlijk dus zelfs nog wat meer kwijt.
Na het eten mochten de kinderen nog even samen spelen maar net na 19:00 toch Evi naar huis laten gaan en de kinderen klaar gemaakt om naar bed te gaan. Om 19:30 moest ik namelijk de deur uit om te gaan sporten. Gelukkig was het weer vandaag erg lekker voor het sporten dus ik had er ook echt zin in. Toen Elina en Lorenzo net op bed lagen kwam Marjolein de moeder van Evi langs om haar op te halen. Oeps, ik heb haar maar gezegd dat ze zelf al richting huis was. Dat snapte ze gelukkig wel. Nog even bij staan kletsen en daarna ben ik gaan sporten. Vandaag stond er weer een bootcamp op de planning. Mijn linkerbeen deed niet echt lekker mee waardoor ik een aantal oefeningen wat aangepast heb moeten doen maar verder was het weer een heerlijke training. Het gaat me ook weer steeds gemakkelijker af.
Tevreden ben ik op huis aangegaan waar naast douchen Rick en ik ook nog een aflevering The 100 hebben gekeken. Nu moeten we weer tot volgende week wachten op een nieuwe aflevering helaas. Maar goed nu is het toch bedtijd en morgen heb ik raadssessie Armoede Velsen en donderdagavond Andor spelen bij Zoë en haar verjaardag vieren dus al geen tijd om TV te kijken.
Reactie plaatsen
Reacties