Dag 87/ 10 juni 2020

Gepubliceerd op 20 juni 2020 om 11:25

Wauw hoe blij kan je zijn met je weegschaal. Ik heb natuurlijk ontzettend mijn best gedaan om 10 kilo kwijt te raken maar vanaf dat ik dat had behaald was de motivatie nog steeds een beetje weg om verder te gaan. En ik heb de afgelopen weken best ook wel wat gesnoept en af en toe een wijntje genomen. Dus ik wilde eigenlijk op de weegschaal gaan staan om te weten hoe ver ik me had laten gaan en hoe erg ik dus mijn best moest gaan doen om minimaal were naar de 62 terug te gaan en zelfs nog iets meer eraf te krijgen. Maar tot mijn verbazing gaf mijn weegschaal 61,5 kilo aan. Ik heb het 3 keer geprobeerd met steeds het zelfde resultaat. Oké ik vind nog steeds dat ik mijn best moet doen om naar de 58 te komen maar dat moet ook gewoon mogelijk zijn als je ziet dat ik ondanks alles dus toch op gewicht ben gebleven.

Ik kwam dus helemaal als een vrolijke mama beneden. Met een smile op mijn gezicht van oor tot oor, en iedereen die mijn mond kent weet dat ik dat bijna letterlijk kan :p haha. Terwijl de kinderen zich klaar gingen maken voor school ben ik al vast naar de bakker gegaan. Heerlijk vers broodje en direct brood voor de hele week. De kinderen vonden het ook erg lekker om een vers broodje te eten voor ze de deur uit moesten. Nadat ik de kinderen richting school had gekregen was het tijd om weer aan het werk te gaan. Ik had een aantal afspraken staan dus moest flink aan de slag zodat ik om 12:00 ook weer echt vrij kon zijn.

Net na 12:00 kwamen de kinderen uit school. Ik vroeg Lorenzo hoe het was op school? ‘Echt veel leuker.’ ‘Waarom was het veel leuker?’ ‘Gewoon omdat ze ook leuke dingen uit groep 5 al laat doen. En dat was super leuk.’ Eigenlijk komt het er op neer dat een juf hem de ruimte moet geven om naar zijn eigen potentieel toe te groeien. Dat gevoel is voor hem heel belangrijk. Als de juf hem voor zijn gevoel geen ruimte geeft om buiten de geijkte banen te lopen en dus gewoon moet doen wat de rest van de klas ook moet doen dan heeft hij daar last van. Dus waar ik gisteren me nog afvroeg waar het hem in zat lijk ik nu het antwoord te hebben. Wat wel erg prettig is want daarmee kunnen we met zijn juffen voor volgend schooljaar goed bespreken wat we denken dat nodig is voor hem. En kunnen we hem ook beter helpen dat onder woorden te brengen.

Elina kwam vol trots thuis en met vele verhalen. Ze hadden vandaag een escaperoom gehad in de klas gemaakt door hun juf. Elke puzzelstukje leverde uiteindelijk een rebus deel op. Samen vormde zij een zin waar uit bleek dat hun juf voor de tweede keer zwanger is. Ze vond het helemaal geweldig. Zowel dat hun juf zwanger is als ook de wijze waarop ze het aan de klas heeft verteld. Verder was ze heel trots op haar cijfers die ze vandaag had terug gekregen. Een 10 voor haar allereerste werkstuk, een 10 voor Topo en een 8,5 voor taal. Ze straalde helemaal. Ze had ook echt haar best gedaan dus ze mocht met recht trots zijn. Zelfs als de cijfers lager waren geweest had ze er trots op mogen zijn.

Ik ben zo wie zo trots op onze kinderen. Hoe ze de afgelopen maanden hebben doorstaan. En zoals je hebt kunnen lezen hebben we echt wel onze ups en downs gehad. Echt behoorlijke downs zelfs maar ze hebben zich er door heen geslagen. Hebben hun best gedaan op hun schoolwerk en over het algemeen heb ik ook echt me wel op mijn werk kunnen concentreren. We hebben het samen gedaan en het heeft ons op een andere manier samen gebracht. Ik heb het idee dat ik met name Lorenzo een stuk beter ben gaan begrijpen dus deze periode heeft ons ondanks de soms moeilijke momenten ook heel veel gebracht.

In de middag was het weer tijd voor de boodschappen. Wel voor de laatste keer op woensdag. De woensdagen zijn wel erg druk sinds we Elina weer naar Beverwijk moeten brengen en het is echt een race tegen de klok. Zo ook vandaag weer maar het is me wel gelukt. En ik moest vandaag nog extra op tijd zijn omdat ik Elina moest omtoveren naar Olaf. Een paar bruine armen en een blauw gezicht met bruine takken. Dit was nodig voor de Film die ze op hebben genomen vandaag. Ik vind dat ze er geweldig uit zag als Olaf en gelukkig haar juf ook.

Ik heb wel wat witte was die ik weer wit moet zien te krijgen haha. Alles was blauw. En het was dan ook weer een hele klus om het na de les er ook weer af te krijgen. Misschien nog wel meer werk als het netjes erop doen van de schmink. Omdat ik om 19:00 uur al weer woordvoerder was bij de armoede sessie van de gemeente Velsen was het wederom een race tegen de klok om haar gezicht en armen schoon te krijgen. Natuurlijk kan Rick daar ook wel iets in doen maar toch is dit iets waarvoor de kinderen eerder bij mij komen. Elina kwam om 18:20 thuis en toen moest er nog gegeten worden en zij geschrobd maar het is me gelukt om net voor 19:00 klaar te zitten voor de sessie.

Het was een goede sessie en we hebben vanuit de PvdA naar voren kunnen brengen wat wij belangrijk vinden. Het is uiteraard een onderwerp wat voor mij erg belangrijk is omdat ik er ook in mijn dagelijkse werk mee te maken heb. Het was een lange dag maar het was de moeite waard. Nu nog even genieten van wat rust voor dat ik ga slapen.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.

Maak jouw eigen website met JouwWeb