Dag 85/ 8 juni 2020

Toch een klein nadeel van een spelletje spelen op zondagavond. Je ligt er toch iets later in dan normaal. Maar het was zo gezellig geweest dat ik het niet heel erg vond. Vandaag had ik voor het werk een drukke agenda. Omdat ik voor het grootste deel van mijn werkdag een training moest gaan verzorgen wilde ik in ieder geval zorgen dat ik ergens kon staan met een rustige achtergrond. De muur waar onze TV aan hangt leek me het meest geschikt. Enige nadeel is dat het TV meubel door onze kinderen vaak als opslag plaats voor knutsels en lego wordt gebruikt. Dus ik moest eerst dat allemaal maar eens wegruimen. Om 8:15 stuurde ik de kinderen richting school en kon ik even echt goed door werken en zorgen dat mijn werksetting er goed voorstond. Het was wel even zoeken met niet te veel licht inval en de hoogte. Maar uiteindelijk op de salontafel een van de kleine stoeltjes gezet, spellendoos erop en daar de laptop op. En zo zou het prima gaan had ik bedacht en dat klopte gelukkig ook. Een training wilde ik toch echt staand geven en niet zittend. Misschien dat ik dit af en toe voor andere overleggen ook ga doen. Dat ik even ga staan achter mijn laptop. Want ik zit de laatste weken/maanden echt veel te veel. Maar goed nu alles klaar stond kon de werkdag dan echte beginnen. Eerst om 9:00uur een kennismaking met een nieuwe collega van projecten. Zij gaat mij de komende periode ondersteunen op het project vroegsignalering. Het is geen onbekende in Zaanstad want ze komt van een andere afdeling dus dat scheelt wel. Het leek mij een leuke vlotte dame dus ik kijk erg uit naar onze samenwerking.

Na deze kennismaking hebben Femke en ik ingelogd op Starleaf om al vast voor te bereiden voor de training. Helaas ging dat niet zonder problemen. Vrijdag hebben we het samen nog uitgetest maar vandaag lukte het maar niet om de camera van Femke aan te krijgen zodat iedereen haar ook kon zien. Tegen de tijd dat alles eindelijk dan toch werkte (er was iets in de camera settingsverkeerd komen staan) waren de meeste cursisten al aangehaakt dus werd de voorbespreking ook niet meer echt iets. Maar gelukkig ging tijdens de training wel alles goed. Ondanks de vreemde setting hebben we de stof toch echt wel goed over kunnen brengen. Toch was onze conclusie in de na bespreking dat fysiek beter werkt. Je ziet de cursisten nu allemaal heel erg klein en ziet dus niet goed aan de lichaamshouding of er nog wat borrelt in het hoofd of dat ze wellicht een vraag hebben maar niet lijken te durven stellen en dat soort dingen. Ook is de interactie tussen de deelnemers veel minder. In de outbreakrooms die we aangemaakt hadden ging dit wel beter. Daar zaten ze met 3 cursisten bij elkaar als ze opdrachten moesten bespreken. Toch gaan we voor de groep die eind van de zomer getraind moeten gaan worden kijken of we deze training naar 1 dag kunnen omzetten en dan ook fysiek geven net als de Mobility Mentoring® training.

Ik moet zeggen dat ik het wel weer erg leuk vond om de training te kunnen verzorgen. Het geeft veel energie om met een groep enthousiaste professionals aan de slag te zijn. Na de training kwamen de kinderen al weer uit school. Overigens waren ze tussen de middag ook al thuis geweest maar toen zat ik nog midden in de training en moesten zij dus vooral heel stil doen en had ik weinig aandacht voor ze. Ze hadden een erg leuke dag gehad en het was vooral leuk geweest om iedereen weer te zien. Al baalde Lorenzo dat hij niet zijn favoriete juf had gehad dus die was daarom toch iets minder enthousiast over de dag. Lorenzo is zelfs in het leuk vinden van zijn juffen heel erg zwart wit merk ik wel eens. Een juf is leuk of stom, iets er tussen in zit er niet echt. Ik heb alleen nog niet helemaal door wat de juf nou leuk of juist niet leuk maakt. Eerst dacht ik dat het lag aan strenge juf of niet, maar het is me al duidelijk dat het dat niet is. Misschien kom ik er ooit nog eens achter. Maar goed, Elina moest zich direct weer klaar maken voor haar ballet lessen. Ze wilde weer zelf op de fiets. Ze is zo ontzettend blij en trots op haar nieuwe fiets. En ik hoefde niet mee te fietsen dus dat was wel erg lekker. Zo kon ik nog even een paar dingen voor werk doen en nog even gezellig met Lorenzo over zijn dag kletsen. Nou ja gezellig: ‘En hoe was het op school Lorenzo?’ ‘Wel oké.’ ‘Wat hebben jullie gedaan vandaag?’ ‘Taal, rekenen eigenlijk alles wat we normaal ook doen mama.’ ‘Was het nog gezellig op school en om al je klasgenootjes weer te zien.’ ‘Ging wel.’ ‘Waarom ging het wel, is er iets gebeurd?’ ‘Nee maar ik wil gewoon eigenlijk alleen maar Juf Tineke, juf Elke vind ik niet leuk.’ ‘Kan je me vertellen waarom?’ ‘Nee ze is gewoon niet leuk! En mag ik nu gaan spelen mama?’ Dit is een soort van samenvatting van dat gesprek. Ik stel vragen, krijg korte antwoorden en een zoon die zijn blik vooral gericht heeft op de buiten deur want hij wil zo snel mogelijk weer gaan spelen. Hij had afgesproken met een paar klasgenootjes om buiten te gaan spelen. Dat is natuurlijk alleen maar goed. Helaas zijn de vriendjes echter niet op komen dagen dus uiteindelijk kwam hij iets teleurgesteld weer richting huis. Wellicht dat de vriendjes niet mochten ze hadden het immers bedacht zonder het met ons als ouders af te stemmen maar ik snapte zijn teleurstelling heel goed. Gelukkig kwam Esmee op dat moment aanlopen en kon hij dus lekker met haar gaan spelen. Tot dat hij huilend terug naar huis kwam. Meneer was op het muurtje bij de overburen geklommen om aan te kunnen bellen bij Kelvin maar was er vanaf gevallen boven op 2 stokken. Hierdoor had hij zijn been open geschaafd en twee flinke plekken op zijn borst opgelopen. Het zag eruit alsof dat flink blauw zou gaan worden dus maar snel wat Sperti opgesmeerd. Ja je leest het goed Sperti aambeienzalf. Van mijn moeder geleerd. Het zorgt ervoor dat het aanzienlijk minder blauw en opgezwollen wordt. Het zit hier standaard in de EHBO kit thuis en die van de vouwwagen.

Tegen de tijd dat Elina thuis kwam van Ballet was Rick ook thuis van werk en had ik het eten klaar dus konden we gelijk gaan eten. En uiteraard tijdens het eten ging Lorenzo wel uit zich zelf vertellen wat hij op school had gedaan en met wie hij had gespeeld. Precies als ze eigenlijk moeten eten dan willen ze kletsen. Maar zo kregen we toch nog beetje mee wat ze hebben gedaan.

Na het eten was het voor de kinderen al weer tijd voor het bedgangritueel. En daarna wilde Rick en ik nog even wat voor werk doen en voor Elina de kaartjes voor aan haar traktatie te maken. Tegen de tijd dat we daarmee klaar waren was het al bijna bedtijd maar we hebben toch nog even samen een serie gekeken. Op aanraden van een collega zijn wij enkele jaren geleden begonnen met de Netflix serie The 100. Daar zijn op dit moment weer elke week nieuwe afleveringen van dus hebben we weer wat afwisseling. Zeker omdat er weinig ander leuks op de TV is op het moment. Veel opnames hebben natuurlijk ook stil gelegen door de Corona en zo wie zo is het einde van het TV seizoen in zicht en is het dan altijd al vooral veel herhaling van programma’s die je toch al lang gezien hebt. The 100 is zeker niet meer zo goed als dat hij het eerste seizoen was maar nog steeds leuk om naar te kijken.