Het was al weer de laatste werkdag van de week. En omdat het pinksterweekend nu kan beginnen hebben we ook nog een heerlijk 3 dagen weekend voor de boeg. Maar eerst moest er toch echt nog wel wat voor werk gedaan worden vandaag en het was zalig weer dus heb wel weer even getwijfeld of ik mijn werkplek niet weer buiten op moest stellen. Toch uiteindelijk maar niet gedaan.
Elina ging vandaag met haar vriendinnetje Evi naar een meertje in Spaarnwoude om lekker te gaan zwemmen. Hierdoor had Lorenzo even niemand om mee te spelen. Zijn overbuurmeisje gaat allemaal halve dagen naar school en moet daarna nog huiswerk maken dus voordat die kan gaan spelen is er al een deel van de dag om. Gelukkig voor hem was Elina niet direct in de ochtend al weg en konden ze nog eerst even samen spelen.
Ik had zelf weer de nodige videogesprekken voor mijn werk. Vandaag heb ik overleg gehad in iemands slaapkamer op bed, in de studeerkamer van een ander, in de woonkamer van weer een ander en het laatste overleg was meer een borrel en die was bij één collega in de tuin, en de andere collega die aan dit moment deel nam zat midden in de natuur en bezorgde ons luid gekwaak van de kikkers die bij hem in de buurt waren. Hij stoorde zich ontzettend aan zijn medebellers maar Josine en ik vonden het wel wat hebben. Maar we gaan eerst weer even een paar uurtjes terug.
Rond het middag uur vertrok Elina richting Evi. Ze had de mazzel dat ze met de auto zouden gaan dus ze kon gewoon op haar slippertjes vertrekken. Wij willen namelijk niet dat ze op hun slippertjes fietsen omdat wij van mening zijn dat je dan makkelijker van je trapper afschiet of dat het slippertje uitschiet tijdens het fietsen. Dit tot grote frustratie van onze kinderen die dat de grootste onzin vinden. Hierdoor had Elina vorige week toen we als gezin naar Spaarnwoude waren gegaan demonstratief haar hoge zwarte schoenen aangetrokken. Het was echt geen gezicht. Een playsuit aan en daaronder die zwarte schoenen maar goed ze moest het lekker zelf weten. Wij veranderen daardoor niet van mening.
Op het moment dat zij moest gaan vertrekken zat ik midden in mijn gesprek vanuit het bed van mijn collega. Toch bijzonder zo’n kijkje in de slaapkamer van je collega en dat alleen al zorgt vaak voor de nodige gespreksstof. Zo weet ik nu dat één van de kinderen van haar partner zijn slaapkamer alleen kan verlaten via haar slaapkamer of door de badkamer. Maar als die dus in gebruik is dan komen ze door haar slaapkamer. Dat gebeurde tijdens dit gesprek ook en zo kwamen we daarover in gesprek. Ook kwamen we zo op hoe zij haar partner heeft leren kennen. Het grappige is dat het een collega van Zaanstad blijkt te zijn die ik een beetje ken. Één keer per jaar wordt Gemeente House georganiseerd, een feestje waarop collega’s die DJ zijn als hobby hebben er een feestje van maken voor de collega’s. Daar hebben zij en haar vriend elkaar dus leren kennen nu een paar jaar geleden. Hij was toen nog niet eens zo lang gescheiden maar inmiddels wonen ze samen en heeft ze een paar bonus kinderen zoals zij het noemt. Binnenkort gaan ze hun huisje verbouwen zodat de kinderen niet meer door hun slaapkamer hoeven tot groot genoegen van mijn collega wat ik me heel goed kan voorstellen. Je durft wellicht toch minder de volwassen spelletjes gaan spelen als je weet dat de slaapkamer van een van de kinderen rechtstreeks op die van jou uit komt. Gelukkig voor haar wonen de kinderen omen om ook bij hun moeder dus dan hebben ze het rijk voor zich zelf.
Maar terwijl ik dus steeds meer over deze collega leerde moesten ook de haren van Elina even geborsteld en gevlochten worden. Het is prachtig dat lange haar van haar maar het kost altijd veel tijd om het echt goed te borstelen. Mevrouw heeft het liefste haar haren de hele dag los met het gevolg dat ze veel klitten in dat lange haar krijgt. Maar daarna was het even snel een knuffel en kon zij lekker gaan spelen met Evi. Lorenzo kon ondertussen met de zelf gebouwde hut verder spelen. Ze hadden alle eetkamer stoelen in een kring gezet en daarover heen met klemmen de vele fleecedekens vast gezet. Zo was het echt een leuke hut geworden. Ik had ze daarnaast nog één van mijn yoga matjes gegeven zodat ze ook een lekker zachte ondergrond in de hut hadden. Lorenzo zag het wel zitten daarin te mogen gaan slapen maar dat gaan we maar even niet doen. Misschien dat we nog wel een keer de matrassen naar beneden gaan halen en dat ze weer een keer beneden mogen slapen maar niet in die zelf gemaakte hut. Allebei onze kinderen zijn nog al zeer beweeglijk in hun slaap (net als ik zelf overigens) en ik zie het al gebeuren dat ze in hun slaap die stoelen om ver gooien. Ergens wel grappig natuurlijk maar als ze dat in hun diepe slaap gebeurd weet ik niet hoe ze zullen reageren haha.
Lorenzo heeft me de rest van de dag echt heerlijk laten werken zodat ik deze week eigenlijk alles af heb gekregen wat ik wilde. Ik zit alleen nog met een raadsinformatie brief in mijn maag. Ik moet dinsdag nog maar even overleggen met de programmamanager of we die nu gaan samenvoegen met het geheel of dat we deze toch los gaan behandelen. Want dat was me eigenlijk niet meer helder en ik vond het daarom zonde om daar tijd aan te gaan besteden.
Om 16:00 begon mijn telefoon te rinkelen. Ik had helemaal niet door gehad dat het al zo laat was. Het bleek Eelco te zijn die onderweg vanuit het verre Waarland naar het bewoonde land Alkmaar aan het fietsen was en zijn borrel in de rugzak mee had genomen. Gistermiddag was spontaan het idee ontstaan om vandaag samen te borrelen. En hij had dit ter harte genomen en was op zijn fietst gestapt om naar een vriend te gaan maar was ons daarbij niet vergeten. Dus hij had 2 biertjes in zijn rugzak gestopt en ergens tussen niemandsland en de bewoonde wereld waar de kikkers hun paradijs hebben is hij neer gestreken om ons te kunnen bellen. Wouter nam helaas niet op maar die was dan ook al aan zijn vakantie begonnen met zijn vrouw. Dus wellicht dat hij zich anders schuldig zou voelen tegenover haar en daarom maar niet meer mee is gaan borrelen. Josine en ik hebben wel allebei gelijk ons werk neergelegd en ons zelf van een drankje voor zien. Met mijn rosétje en een paar nootjes in de hand ben ik heerlijk in de tuin gaan zitten en hebben we heerlijk als vanouds gelachen met elkaar. Gelachen om de brulkikkers die Eelco zijn rust verstoorde, om het wegvallen van het bereik bij Eelco maar zelfs bij Josine in Assendelft was het bereik niet altijd goed te noemen. Ik weet niet eens meer waar we het allemaal over gehad hebben maar in ieder geval zo goed als niet over werk, maar echt heerlijke koetjes, kalfjes en onzin praat. Dat was echt even zo lekker. Ook hebben we besloten dat we fysiek een afspraak willen maken met elkaar. Ik ga van Josine ‘Get A Grip’ overnemen een project waarbij jongeren met schulden worden geholpen, Eelco zit in haar projectgroep dus wij vonden dit project een prima excuus om een goed overdrachtsgesprek met elkaar te gaan voeren op locatie. Dus hebben we afgesproken dat we binnenkort een middagje bij Eelco in de tuin gaan werken voor de overdracht en dat we dan gelijk eindigen met een heerlijke borrel in die zelfde tuin. In de avond gelijk maar eens wat data voorstellen in de groep gegooid. Nu moeten de heren dat nog even afstemmen maar dat gaat hopelijk goed komen.
Lorenzo was ondertussen met Esmee aan het spelen geslagen die ook al haar schoolwerk af had en aan het weekend had mogen beginnen. En tegen de tijd dat Elina thuis kwam vroeg ze of Evi mee mocht eten en mocht blijven slapen. Het eten was zo wie zo akkoord het slapen wilde ik even met Rick overleggen. Die vond het ook goed tot grote vreugde van de meiden.
En dus werden de slaap spullen opgehaald bij Evi, hebben ze het bed van Elina samen omgetoverd tot een tweepersoonsbed en zo kon het logeerpartijtje beginnen. Voor het avondeten hadden Rick en ik Broccoli Spinazie pureersoep van de AH. Het zag er best chemisch uit na bereiding maar de smaak was gelukkig wel erg goed. Evi en Elina vonden hem ook best smakelijk. Lorenzo gruwelde al bij het idee mar heeft wel heel netjes 1 hapje geproefd. Maar verder heeft hij het alleen bij het stokbrood gehouden.
Na het eten was het voor de dames tijd om toch nog maar even te gaan douchen. Na een hele dag dobberen in een zwemmeertje was dat toch wel noodzakelijk. Maar daarna was het bedtijd. Ze mochten uiteraard wel nog een behoorlijke tijd lezen en kletsen maar ik wilde wel dat Lorenzo op tijd ging slapen omdat hij morgen zijn laatste voetbal trainingsmoment heeft van het seizoen. De meiden hebben echt nog wel wat langer nodig gehad eer ze gingen slapen maar dat is niet gek en ook niet erg natuurlijk.
Nu is het voor Rick en mij verder een rustige avond en daar gaan we even van genieten. Ik ga al vast beginnen aan de taart decoraties van Sara haar taart en ondertussen de musical quiz proberen te maken. Rick gaat in de schuur zitten klussen en wat TV kijken. Fijne avond.
Reactie plaatsen
Reacties