Gisteravond was ik gelukkig een behoorlijk eind gekomen met de decoraties van de taart voor Sara. Helaas was de biscuit zelf wel een beetje te donker en daarmee te droog geworden. Dus daar heb ik in de ochtend toch nog maar even een nieuwe van gebakken. De dames en Lorenzo waren al weer vroeg wakker. En toen Lorenzo hoorde dat mijn ouders vandaag langs zouden komen was hij bang dat ze precies tijdens zijn voetbal langs zouden komen, maar mijn moeder had mij gisteren gebeld om te laten weten dat ze langs zouden komen en had aangegeven dat ze wel een bericht zou sturen als ze zouden vertrekken. Het is ruim 2 uur rijden en om 9:00 waren ze nog niet vertrokken. Ik kon hem dus geruststellen dat ze er niet zouden zijn voor zijn voetbal klaar was.
Om 9:50 heb ik hem afgezet bij de voetbal. We mogen nog steeds alleen maar hem afzetten en ophalen en dus helaas niet kijken maar voor hem is het al erg fijn weer te kunnen voetballen.
De meiden wilde heel graag gaan skaten. Evi heeft al de zelfde schoenmaat als mij. Dus mocht ze het gaan proberen op mijn skates. Ze hadden natuurlijk ook de skates van Evi even op kunnen gaan halen maar ze vond het wel erg stoer dat ze die van mij aan mocht. Tegen de tijd dat ik Lorenzo van de voetbal mocht gaan halen waren de meiden nog niet terug. Maar aangezien Rick naar zijn werk was wilde ik toch de poort afsluiten. Ik hoopte dus maar dat de meiden niet terug zouden komen precies terwijl ik weg was, ze hadden namelijk geen telefoon mee dus ik kon ze ook niets laten weten. Maar gelukkig kwamen ze pas terug net nadat Lorenzo en ik al weer thuis waren.
Vlak daarna arriveerde mijn ouders. Omdat mijn moeder op dit moment niet meer besmettelijk is en ze het ook niet nog een keer kan krijgen, verwachten we, hebben we elkaar toch maar weer eens echt geknuffeld. En wat voelde dat goed. Zowel mijn moeder als ik zelf werden er helemaal emotioneel van. Wat voelde het fijn en goed om elkaar gewoon weer echt even vast te hebben. Geen 1,5 meter of meer afstand tussen elkaar te houden. Mijn ouders hadden een heerlijke Limburgse Aardbeienvlaai meegenomen. En wat was hij heerlijk. We hebben hier echt wel goede bakkers maar toch is een echte lekkere Limburgse Vlaai hier niet te krijgen. Mijn moeder begon gelijk met vouwen van mijn was. Ik had er nog over nagedacht om mijn was stapel in vuilniszakken te stoppen en deze op onze slaapkamer te zetten. Ik ken mijn moeder en als die zo’n stapel was ziet dan gaat ze vouwen. Ik wilde dat niet nu ze nog zo aan het herstellen is maar ik was er vanmorgen niet meer aan toegekomen. Ik heb haar nog gezegd dat ze het echt niet hoefde te gaan doen maar ze wilde het graag voor me doen.
Mijn ouders waren langs gekomen om even elkaar weer te zien maar ook om hier naar de schoenwinkel te gaan. Mijn moeder koopt haar schoenen graag bij de zaak waar ik ook voor mijn schoonmoeder altijd naar toe ga. En dus gingen we wandelend naar de winkel. Ik merkte aan mijn moeder echt wel dat dit wandelingetje al behoorlijk vermoeiend was. Wat heeft ze toch enorm in moeten leveren qua conditie. Ik hoop echt dat ze nu ze niet meer hoeft te werken dit een beetje redelijk vlot weer op kan bouwen. Mijn ouders zijn allebei actieve mensen en als de energie van mijn moeder te veel beperkt is dat natuurlijk ontzettend frustrerend. In de zaak waren net voor ons nog 2 andere mensen binnen gekomen. De vrouw waar het om ging was niet bepaald gemakkelijk met het uitzoeken van haar schoenen. Er mogen maar 4 mensen tegelijk in de zaak en ik wilde wel buiten wachten maar mijn vader gaf aan wel even te wandelen en zo terug te komen. Nou dat even kon best wel even langer zijn. Ik denk dat die vrouw alle schoenen uit de zaak die er in haar maat waren wel heeft gepast en overal was wat op aan te merken. En haar man leek haar ook niet echt verder te helpen. Wat een respect voor de medewerkster van de winkel. Uiteindelijk heeft ze bijna 45 minuten nodig gehad volgens mij om een soort van keuze te maken. Ze hebben in ieder geval 3 paar meegenomen. Maar ze gingen ze niet allemaal houden, ze zouden er thuis nog naar gaan kijken en daar hun keuze maken en terug brengen welke ze niet gingen houden.
Mijn moeder is over het algemeen een stuk sneller klaar en zelfs nu dat het niet echt lukte om schoenen te vinden die ze echt wilde en waar ook haar steunzolen nog goed inpaste waren wij aanzienlijk sneller klaar. Uiteindelijk heeft ze twee paar schoenen uitgekozen. En toen kon de terug weg naar huis weer beginnen. Het was goed te merken dat de vermoeidheid behoorlijk had toegeslagen bij mijn moeder. Omdat het ondertussen wel echt lunchtijd was geweest ben ik samen met mijn vader lekker naar de Kop van de Haven gereden om een lekker visje te gaan halen. Het was heerlijk om buiten te wachten op de bestelling. Er stond een zalig windje en dat met het zonnetje erbij maakt het heerlijk vertoeven. Ze hebben nu ook een handig systeem aangeschaft voor het afhalen. Zodra je bestelling is ingediend krijg je een kastje dat gaat piepen zodra het eten klaar is. Zo kan je buiten wat rondlopen tot je bestelling klaar is.
We hebben heerlijk genoten van onze lekkerbekken en de kinderen van hun kibbeling met patat. Daarna ben ik met mijn ouders nog even naar de visrokerij gereden. Mijn moeder wilde heel graag nog even garnaaltjes scoren nu ze toch hier was. Alleen door de huidige situatie varen er heel veel minder vissersboten uit en daardoor is de prijs van de garnalen enorm gestegen. Dus heeft ze wel wat andere gerookte vis gehaald maar geen garnalen meegenomen. Nu de restaurants weer een beetje open gaan en de afzet markt dus weer iets zal gaan toenemen zullen er wellicht weer meer boten uit gaan varen hopelijk ook de prijs weer dalen. Ik zal de volgende keer als wij naar mijn ouders gaan dus wel weer even kijken of de prijs al beter is.
Na de visinkopen hebben mijn ouders me thuis afgezet. Lorenzo en Rick waren samen naar de Makro want hij had papa toch zover gekregen om de robotjes te gaan kopen die hij daar woensdag met mij had gezien. Elina en Evi waren ondertussen samen aan het winkelen geslagen. Ze had haar eigen pin pas mee maar voor iedere aankoop vroeg ze me keurig of ze dat mocht kopen. Ze hadden ook een kledingsetje gevonden die ze allebei graag wilde hebben. Dus hebben ze ook Evi haar pas opgehaald en nu hebben ze allebei het zelfde setje. Jut en Julletje samen. Heerlijk hoe ze samen al kunnen genieten van het shoppen als echte meiden. Naast het kledingsetje hebben ze zoethout, ander telefoonhoesje en zo’n ring voor achter op haar telefoon gekocht. Het buideltasje waar ze eigenlijk voor waren gaan winkelen hebben ze niet eens gekocht. Ook wat dat betreft zijn het echte meiden haha.
Nadat ze afgelopen nacht hier hadden gelogeerd werd vandaag het logeren bij Evi voort gezet. En dus hadden Rick, Lorenzo en ik het rijk voor ons samen zonder de dames. Omdat we vanmiddag al visje hadden gegeten, we al aardbeienvlaai op hadden en ook aan de biscuit waren begonnen die te droog was geworden hadden we niet meer echt behoefte aan de pizza die ik voor vandaag op de planning had staan. Die maak ik dus morgen samen met de Mousaka. We hadden wel trek in een lekker vers broodje. Lorenzo wilde deze heel graag halen. Dus gingen hij en ik samen richting de AH. Hij op de fiets ik lopend en terwijl hij de broodjes haalde kon ik de glas in de glasbak doen en heb ik even op hem gewacht. Hij heeft geen fietstassen en ik wil niet dat hij een tas aan zijn stuur hangt dus zo kon ik de tas met boodschappen meenemen en hij gewoon terug fietsen. Hij had ok heel trots zelf jus geperst in de winkel. En zo hadden we een heerlijk glaasje jus en verse broodjes als avond eten.
Na het avond eten was het tijd om te douchen en om de plantjes water te geven. Dat wilde Lorenzo heel graag doen en dat deed hij dan ook vol trots. Daarna heb ik hem ook nog even uitgebreid voorgelezen en daarna heeft Rick hem naar bed gebracht. Ik kon toen verder aan de taart voor Sara. En terwijl ik daar mee bezig was kon ik ondertussen met Rick mee kijken naar de finale van Lego Masters en de Fast & Furious 8 die hij gisteravond heeft opgenomen. Ik ben echt heel tevreden over het resultaat van mijn taartje. Ik hoop dat de jarige er morgen ook blij mee is. Nu ga ik lekker slapen en dan morgen sporten en daarvoor het taartje afleveren. Na het sporten ga ik dan samen met Elina ook nog even op visite. Gezien het mooie weer kunnen we goed allemaal in de tuin bij haar het vieren. In kleine groepjes maar zo heeft ze wel echt een verjaardagsfeestje. En Elina moest mee van haar dus hopelijk denkt Elina daar nog aan morgenvroeg. Ik ben namelijk vergeten een tijdstip af te spreken dat ze weer thuis moet zijn.
Reactie plaatsen
Reacties