Dag 57/ 11 mei 2020 Eerste schooldag kinderen

Tja en dan zijn ze de deur uit en dan is het in een keer helemaal stil in huis. Ik had het al wel een beetje verwacht maar ik had echt last van de stilte. Ik denk dat ze nog geen 5 minuten de deur uit waren toen ik me al beetje eenzaam voelde hier in huis. Snel de radio aan al is het maar voor een beetje geluid om me heen. Niet heel erg hard natuurlijk maar wel zorgen voor een achtergrond geluid.

En natuurlijk is het erg lekker dat je even door kan werken zonder dat je bang hoeft te zijn dat de kinderen je komen storen. Om 9:15 moest ik de deur uit voor een bezoek aan de manueel. Ik heb dus ruim 1 uur ongestoord kunnen werken en die tijd had ik het grootste deel van mijn mailbox al weg weten te werken. In de afgelopen week had ik 56 mails ontvangen wat opzicht nog mee valt moet ik zeggen. Om 9:15 stonden er nog een stuk of 15 volgens mij. Dus ja ik miste de kinderen om me heen maar het is ook wel erg lekker en goed voor beide partijen dat ze weer naar school kunnen.

Om 9:15 ging ik dus richting Santpoort-Noord, ik wilde eigenlijk op de fiets gaan maar er stond zoveel wind dat ik toch maar voor de luie aanpak ben gegaan. Natuurlijk is het voor mijn conditie en de lijn beter om de fiets te pakken maar hoe makkelijk is het dat die auto voor de deur staat en om die dan gewoon te pakken. Dus daar stapte ik lekker lui de auto in richting de praktijk. Mijn manueel zit bij een huisarts in en omdat ze de patiënten van die praktijk nu gescheiden willen houden van de fysio praktijk werd ik via de noodingang binnen gelaten. Ik moest dus even buiten wachten tot ze me binnen liet. Ik moet zeggen dat ik daardoor extra blij was dat ik niet met de fiets was. De wind was vandaag niet allen hard maar ook nog eens echt fris. Blij dat ik mijn winterjas nog niet heb opgeborgen.

Mijn manueeltherapeut had de tafel netjes ontsmet en verontschuldigde zich voor de eventuele alcohol damp die daardoor er om heen hing. Nou ik was al lang blij dat ik weer terecht kan dus ik kijk wel uit met daar ook maar enigszins over te klagen. Ik kom inmiddels al zo’n 5 jaar bij Cinthia haar praktijk dus ik kan meteen plaats nemen op haar tafel. Ze weet precies wat er nodig is. Ze begint eerst nog redelijk rustig maar het voelde al meteen alsof ze ik weet niet hoeveel kracht zette op mijn rug. Maar ik voelde dat ze nog amper wat deed. Ik wist dat het vast zat maar pas toen zij aan mijn lijf begon te rommelen besefte ik hoe erg het met me gesteld was. Het is lang geleden dat de behandeling zo pijnlijk was.  Ik heb haar al vaker vergeleken met de Dominant in een SM relatie. Ik kan haar gezicht nooit zien als ze met me bezig is omdat ik op mijn buik met mijn hoofd door zo’n gat lig maar soms verdenk ik haar ervan een brede grijns te hebben als ze mij weer eens hoort kreunen van de pijn. En zeker als ze me dan ook nog als een soort spelden kussen gaat gebruiken. Ik wist al hoe laat het was toen ik haar van de bank weg hoorde lopen zonder tegen mij te zeggen: ‘sta maar voorzichtig weer op.’ Dat is namelijk altijd aan het eind van de behandeling maar als ze dat niet doet en wel weg loopt dan is ze onder weg naar haar marteltuigen. De naalden voor een dry needling behandeling en ontsmettingsmiddel. En dat was vandaag dus niet anders. Ik weet wat het me oplevert maar man o man wat is dat een martelgang. En het leek maar niet te stoppen vandaag. Ze bleef maar door gaan voor mijn gevoel. Ik denk dat ze het te veel gemist heeft om me te mogen martelen de afgelopen maanden. Eerst was het niet nodig en toen ik het wel nodig had mocht ze nog niet. Ze heeft de schade flink ingehaald kan ik vertellen. Na ook nog even wat kraak werk mocht ik haar martelbank eindelijk verlaten en merkte ik wel dat mijn schouders minder vast zaten. Nu kijken of ik het verschil ook op andere delen in min lichaam ga merken zoals gewoonlijk. Ik ging er vanuit over 2 weken weer een nieuwe afspraak te krijgen maar blijkbaar is het nog erger met me gesteld dan ik dacht want ze vroeg of ik vrijdag al weer kan. Dus niet de gebruikelijke 2 weken tussen mijn behandeling maar slechts 4 dagen. Tja ik wil heel graag van mijn hoofdpijnen en pijn in mijn schouders af dus dan vrijdag maar weer naar de martelbank.

Op naar huis en weer aan het werk. Ik heb echt veel kunnen doen voor mijn werk en tegen de tijd dat mijn agenda aan geeft dat de kinderen over 15 minuten thuiskomen voor de lunch heb ik mijn vakantiemails allemaal weg gewerkt. Ik dek al vast de tafel met hun broodjes en drinken zodat ze daar geen tijd aan verliezen. Want om 13:00 begint hun school al weer. Om 12:10 zijn ze thuis. Elina vol enthousiaste verhalen Lorenzo iets minder enthousiast maar hij heeft wel zin in de middag want dan gaan ze knutselen. In de ochtend had hij alleen maar veel moeten werken. Dus ik kon behoorlijk wat jaloezie bij hem bespeuren richting zijn zus. Bij Elina in de klas hadden ze echter vooral geknutseld. Ze hebben tasjes gemaakt waarin de kinderen die op de andere dagen school hebben briefjes naar hen kunnen versturen en zij zullen dat morgen gaan maken zodat ze elkaar die briefjes kunnen sturen. Leuk idee moet ik zeggen. En ze hebben wel ook nog wat lessen gehad.

Vandaag zijn ook de sportspullen die Rick en ik pas gisteren besteld hebben bij Plutosport binnen gekregen. Wij hebben al veel sportspullen via deze website besteld en altijd goede service ontvangen. Van de winter bijvoorbeeld een winterjas besteld die pretendeerde warm, wind en waterdicht te zijn nou hij was het naar mijn idee geen van allen. Ik had hem al ruim 2 weken uitgeprobeerd maar mocht hem toch terug sturen en kreeg mijn geld terug. Nu dus gisteren voor Rick nog wat extra hardloop kleding besteld en voor mij mijn nieuwe skates met bescherming.

Na de lunchtijd moesten de kinderen voor het middagdeel weer naar school. En zo vertrokken ze om 12:50 weer richting school. Om aansluitend naar de BSO te gaan. Voor mij dus weer een paar uur ongestoord werken met resultaat dat alle vakantie mails zijn weg gewerkt en ik ook nog een aantal andere dingen goed heb op kunnen pakken. De productiviteit van vandaag ligt hoger dan ik normaal op een werkdag op kantoor kan halen moet je nagaan ten opzichte van de afgelopen weken. Wat ik vandaag heb kunnen doen heb ik tot nu toe in een week kunnen doen denk ik. Het voelt wel lekker om te weten dat ik vanaf nu in ieder geval 2 van dat soort productieve dagen kan hebben.

Vandaag was ook de dag dat vanuit Zaanstad officieel het bericht is gekomen dat wij tot 1 september thuis zullen moeten gaan blijven werken. Onofficieel is er al tot einde van het jaar ergens gevallen dus dat hield ik al in mijn achterhoofd maar toch is het balen om te lezen dat we tot 1 september dus echt helemaal niet op kantoor mogen gaan komen. Het stadhuis kan zelfs met verdere versoepeling op dit moment maar max 25% capaciteit aan. Begrijpelijk dus dat deze beslissing is genomen maar wat mis ik mijn collega’s en wat voelt dit dan naar. Maar goed ik heb wel gewoon nog werk en ben vooralsnog zeker van mijn baan. Maar ook gemeenten hebben het zwaar en zullen wellicht flink moeten gaan reorganiseren om hun financiën op orde te blijven houden. In de app groep van de 4 musketiers werd al meteen gebrainstormd hoe wij in ieder geval wellicht toch eens samen zouden kunnen gaan werken. Mijn voorstel: samen in het huis van één van de collega’s of bij heel goed weer in de tuin werd goed ontvangen. Bila’s op het strand of op een terrasje werden ook geopperd. Ik zie mogelijkheden ontstaan in onze creatieve breinen om tot oplossingen te komen om elkaar tot aan september toch nog op eniger wijze te ontmoeten. We moeten daar toch maar eens goed over gaan brainstormen. Nu zit ik nog wel met de kinderen op 3 van de 5 dagen en op de andere 2 dagen moeten ze voor de lunch thuis kunnen komen maar daar zullen we vast een mauw aan kunnen passen.

Om 17:00 ben ik gestopt met werken en ben ik op mijn nieuwe skates de kinderen op gaan halen bij de BSO. Uiteraard vonden zij het niet helemaal eerlijk dat ik kon skaten en zij gewoon moesten lopen. Maar ik heb heel rustig aan gedaan waardoor zij gewoon normaal tempo konden lopen. Onderweg kwamen we een paar van Elina haar klasgenootjes tegen dus die bleef daar hangen om nog even met hen te kunnen spelen. Thuis ben ik gelijk aan het avondeten begonnen zodat we nog beetje op tijd zouden gaan eten.

Na het eten en de kinderen naar bed brengen wilde ik mijn nieuwe skates even echt goed uitproberen. Het zonnetje leek nog wel te schijnen en al wist ik dat er een flinke wind stond ik wilde het toch even doen. Dus hup skates en bescherming aan en daar ging ik. Eenmaal buiten op de stoep twijfelde ik wel. Links van me een mooie blauwe lucht met een enkel wit wolkje maar recht voor me en rechts van me donkere luchten. Toch ben ik maar gegaan. Eerst richting de zonnige kant en met tegen wind. Je kan maar beter met het zwaarste beginnen. Tegen de tijd dat ik op het verste punt van huis af ben hebben de wolken me uiteraard ingehaald en komen de eerste spetters al. Met een bril is regen wellicht nog onhandiger dan zonder bril. Helaas heeft een bril geen ruitenwissers namelijk. Zou toch wel een goede uitvinding zijn, kleine mini ruitenwissertjes die automatisch je glazen schoonmaken als het gaat regenen. Ik zie het al helemaal voor me. Weet niet of het daadwerkelijk zo praktisch is want misschien raak je juist meer in een soort hypnose erdoor als die kleine ruitenwissertjes zo voor je ogen op en neer blijven gaan haha. Of je ziet juist helemaal niets meer omdat ze steeds voor je ogen langs gaan. Maar goed, nu zat mijn bril dus al snel helemaal onder de waterdruppels en kon ik er niet zo heel goed meer door heen kijken. Het motiveert overigens wel om nog wat sneller te skaten aangezien ik geen zin had om door en door nat geregend te worden. Uiteindelijk weet ik weer onder de donkere wolken vandaan te komen en weer het zonnige avond licht in te skaten. Dat is toch een stuk aangenamer. Ik weet bij de wolken uit de buurt te blijven tot aan mijn eigen huis. Mijn eerste echte rondje op deze skates is erg goed bevallen en ik ben amper nat geworden. Trots dat ik het toch gedaan heb. Een mooi rondje van 8,5 km in 28 minuten. Best netjes ondanks de wind. Mijn top snelheid was zelfs 30km/u oké eerlijkheidshalve moet ik dan wel zeggen dat dit op een stuk was waarop de wind mij een behoorlijk zetje in de rug wist te geven en het ook nog enigszins afliep. Maar met een gemiddelde van 16km/u is dit een net rondje te noemen al zeg ik het zelf. Zo geoefend ben ik er nou ook weer niet in. En je merkt een groot verschil tussen de verschillende ondergronden tijdens het skaten. Het lekkerst zijn uiteraard de gladde fietspaden en het minst prettig zijn de klinkerstraatjes. Maar door de 3 grote wielen heb ik nou ook weer niet heel veel hinder van die kleinere klinkerpaadjes zoals die bij Plein45 bijvoorbeeld liggen. Ik ben blij met mijn keuze.

Na het opfrissen vond ik wel dat ik het verdiend had om op mijn luie bips op de bank neer te ploffen en onder het genot van een klein ijsje hebben Rick en ik nog heerlijk even TV zitten kijken. Maar wat hoorde we nou voor gestommel boven? Kijken op de camera’s zagen we een gezellig onder onsje tussen onze twee kinderen op de slaapkamer van Lorenzo. Toch maar even naar boven om te zeggen dat het slaaptijd was en geen klets en leestijd meer. Lorenzo zat namelijk met zijn leesboek in de hand. Natuurlijk snap ik dat een boek soms moeilijk weg te leggen is en ben ik blij dat ze graag lezen maar soms moet er toch ook echt geslapen worden. De kinderen balen toch soms wel dat we nog steeds op hun camera’s kunnen spieken. Ik denk dat het wachten is voor dat per ongeluk expres die camera’s sneuvelen haha. Na deze kleine escapade zijn ze toch maar gaan slapen en nu is het ook bedtijd voor mij. Dus goede nacht allemaal.