Dag 55 & 56/ 9 & 10 mei 2020 Moederdag

Zaterdag mocht Lorenzo voor het eerst sinds de Corona maatregelen weer voetballen met zijn teamgenootjes. Hij moest er om 10:00 zijn dus dat was een mooie tijd. Ik had bedacht dat ik voor Moederdag mijn moeder wilde trakteren op een high tea. Omdat het op Zondag wat lastig zou worden om de high tea vers te kunnen  maken, naar Limburg af te reizen en ook weer op tijd terug zijn om mijn schoonmoeder hier mee te laten eten moest het op de Zaterdag. Dus om 8:00 stond ik al in mijn keuken alle voorbereidingen te treffen. Koekjesdeeg moet 1 uur in de koeling rusten voor dat je het kan snijden en kunt bakken, de taartbodem van Monchou taart moet 10 minuten rusten voor je de bovenlaag doet en die bovenlaag moet 2 uur in de koeling. De scones moeten 15 minuten rusten voor ze in de oven mogen. Hier moest ik allemaal rekening mee houden en ik moest Lorenzo op de fiets naar de voetbal brengen en hem weer ophalen na afloop. Het vroeg dus een gedegen planning. Ik had bedacht eerst al het ovenspul te doen en dan pas mijn sandwiches en wraps te gaan maken. En de boodschappen voor de verse ingrediënten van de wraps zou ik gaan halen zodra ik Lorenzo naar voetbal had gebracht. Terwijl ik aan de Monchou wilde gaan beginnen kwam ik tot de conclusie dat ik de slagroom en de Monchou zelf vergeten was mee te nemen bij de boodschappen woensdag. Dus na dat het koekjes deeg in de koeling lag en de bodem ook in de koeling hard aan het worden was ben ik toch maar eerst even snel naar de supermarkt gegaan. Ik moet zeggen het was wel echt heerlijk rustig. Waar normaal de zaterdag ochtend een druk moment is in de winkel leek het er nu juist op dat dit en rustiger moment is dan de woensdagmiddag waar ik nu de boodschappen op doe. Als een speer ben ik door de winkel heen gegaan. Wat een verschil als het rustiger is met hoe snel je door die winkel heen kunt.

Toen dus thuis de Monchou laag maken alleen mijn nieuwe gardes voor de keukenmachine waren nog niet binnen en de oude doet het gewoon echt niet meer goed. Dus dan maar met de garde van de staafmixer. Alleen dat werkte ook niet helemaal lekker want die lekte roestkleurig water. Dus daar moest ik een hand gebruiken om een keukenpapier er om heen gevouwen te houden en de andere hand om de knop te bedienen. Zo kon ik de kom niet vast houden en dus meteen toen ik de mixer aanzette vloog de Monchou rond in mijn keuken. Na alles weer weggepoetst te hebben Lorenzo gevraagd de kom goed vast te houden voor me en toen lukte het wel. Met vereende krachten wisten we alles te mixen. Alleen bedacht ik me na het opstijven pas dat ik de slagroom was vergeten er door heen te doen. Oeps. Gelukkig moesten het mini taartjes worden en bleken ze zonder slagroom maar wel met de aardbeienjam erop toch erg goed te smaken.

Na het wegbrengen van Lorenzo op de fiets konden de andere dingen allemaal één voor één in de oven. Eerst de brownie, op de helft van de tijd de cupcakes erbij (die ik dit keer met wat citroensmaakstof erdoor heen had gemaakt), daarna de scones en tot slot de koekjes. Die laatste heb ik pas gebakken nadat ik Lorenzo had opgehaald. En tussen al het bakken door de sandwiches en wraps gemaakt. Om 11:30 kwam Rick thuis. Ik was toen net de laatste hand aan de wraps aan het leggen. Snel de keuken daarna nog even wat fatsoeneren en toen hup met z’n allen de auto in richting Limburg. Alle zoetigheden en de scones had ik op een bakplaat gelegd zodat ik deze op mijn schoot kon meenemen. Enige wat niet helemaal werkte was om de Monchou taartjes in de schaduw te houden waardoor de boter uit de bodem weer wat gesmolten was tegen de tijd dat we bij mijn ouders waren. Rick kwam er tijdens het rijden ook achter dat die 100km/u toch wel erg langzaam is als je dat de hele 194km moet volhouden. Waar we er normaal gemiddeld 1:45 over doen om bij mijn ouders te komen is het nu toch echt wel 2:00. Mijn ouders wisten deze keer wel dat we kwamen maar ik had alleen mijn vader verteld dat we allemaal zouden komen en dat ik een high tea zou meenemen. Dus hij had alles al vast klaar gezet aan de grote ronde tafel in de serre en al vast water gekookt. Mijn moeder was blij verrast met wat we hadden georganiseerd en daar ging het om. We hebben heerlijk in het zonnetje gegeten en gedronken. Het werd zelfs zo warm dat we ons naar een ander deel van de tuin hebben verplaatst omdat het in de serre echt een sauna begon te worden.

De kinderen hebben eerst heerlijk in de tuin gespeeld en zijn vervolgens een domino baan gaan maken vanaf de trap naar de centrale hal. Daar kregen we dus ook nog een showtje net voor we weer richting IJmuiden gingen rijden. Dit keer geen tussenstop bij Mecky helaas. We wilden wat langer bij mijn ouders blijven hangen en ik had om 19:30 afgesproken bij Alain omdat we een online escaperoom mee zouden gaan doen. Dus om 16:00 vertrokken we weer vanuit Limburg en heel gezellig voor Rick zaten de kinderen met hun koptelefoon op naar Netflix filmpjes te kijken achterin de auto en lag ik met mijn ogen dicht te tukken naast hem haha. Er is toch niets lekkerders dan met het zonnetje in het gezicht gereden te worden in de auto en dan een dutje te doen.

Eenmaal thuis was het snel eten koken, het opeten, alles weer opruimen, kinderen douchen en toen moest ik weg. Het naar bed brengen moest Rick nog even alleen doen. De online escaperoom waar wij aan mee deden was vanUnsolved Mysterie

Alain, Maartje en ik vormde een groep en Zoë, Naomi en Charis een andere groep. Wij hadden er met ons groepje voor gekozen om toch fysiek bij elkaar te gaan zitten. We hadden alle drie geen klachten en Alain zijn tafel is ruim genoeg om afstand te kunnen houden. En het was toch wel erg prettig om bij elkaar te zitten. De escaperoom was goed in elkaar gezet. Leuk spannend verhaal en elke puzzel stap was weer echt anders. We waren goed fanatiek maar soms was het toch echt best pittig puzzelen. Dus ook voor de meer ervaren escaperoom puzzelaars zit er echt genoeg uitdaging in. Speuren op websites, gebruik van Instagram, telefoonnummers en QR codes. Echt knap in elkaar gezet en we hebben er veel lol aan beleefd. Een normale escaperoom is max 1 uur maar wij zijn er nu toch wel zo’n 3,5 uur mee bezig geweest dus een mooie gevulde avond op deze manier. Het andere groepje had veel opstart problemen door technische storingen vanuit hun kant en ook de inbelverbinding met elkaar was niet ideaal begreep ik. Zij hebben in overleg met Unsolved Mysterie bepaald op een ander moment verder te gaan. Het is fijn dat deze mogelijkheid er is. Er komt een vervolg op het mysterie dat wij nu hebben gedaan en dat gaan wij ook zeker doen. Na de escaperoom was het al zo laat dat ik en Maartje allebei direct naar huis zijn gegaan zodat we alle drie onze bedjes op konden gaan zoeken.

Zaterdagavond hadden de kinderen nog tegen mij gezegd dat ik wel echt tot 10:00 in bed moest gaan blijven liggen zodat ze mijn verrassing goed konden regelen. Dus ik me helemaal voorbereid op een ochtendje uitslapen maar dat zat er toch niet helemaal in haha. Net voor 8:30 werd ik al heerlijk wakker geknuffeld en gezoend door Elina en Lorenzo. Ondanks dat ik nog vast sliep toen ze me kwamen wekken was het toch lekker wakker worden zo. Beneden hadden ze een heerlijk ontbijtje klaar staan. Elina was zelfs al naar de supermarkt geweest voor verse broodjes en jus. En allebei hadden ze ook nog wat voor me geknutseld net zoals ze dat zouden hebben gedaan als ze naar school waren geweest. En als cadeaus hadden ze allebei op Bol.com naar ideeën gespeurd en het Rick laten bestellen. Van Lorenzo heb ik een armbandje gekregen met bedels eraan en van Elina een Rituals pakket. Van hun en Rick samen heb ik het spel 30seconds gekregen. Of te wel ik ben dus echt heel erg verwend door mijn gezinnetje.

Na het ontbijt is Rick gaan rennen en heb ik met de kinderen Monopoly gespeeld. Aan het begin gingen we alle drie erg gelijk op maar toch was ik de gene die als snelste helemaal was uitgekleed door mijn kinderen. Ze probeerde nog lief te zijn door mij af en toe niet te laten betalen maar daar ging ik niet in mee. Ik had gewoon steeds dobbel pech. Ik gooide precies wat ik niets moest gooien. Daarna hebben de kinderen samen nog doorgespeeld tot Elina ook Lorenzo helemaal had uitgekleed. Normaal betekend dat een heel erg boze Lorenzo maar deze keer beperkte het tot een verdrietige Lorenzo. Verliezen blijft hij moeilijk vinden maar het niet boos worden is voor hem echt al een hele vooruitgang. Ik was eigenlijk hier al heel trots om.

Na Monopoly was het mijn beurt om even te gaan sporten. Ik had echt geen zin om te gaan rennen dus koos ik toch maar weer voor het skaten. Ik heb een mooie ronde van 12,5 km gemaakt. Ook weer even langs Naomi gegaan omdat het gewoon bij mijn nieuwe zondag ritueel hoort en om gelijk te kijken hoe het nu met haar arm gaat. Ik kwam mooi op een moment dat ik voor Liza en haar even een broodje kon maken. Ze kan het wel zelf maar als ik het doe is toch handiger. En aangezien Martin was werken moest ze zich even alleen met Liza zien te redden. Gelukkig valt de pijn erg mee. Vandaag weet ze of de spalk er al af kan en ze naar haar definitieve gips kan of dat de breuk toch niet helemaal mooi gezet is. Ik hoop voor haar natuurlijk op het eerste. Al was haar hand echt nog wel behoorlijk gezwollen maar heb er geen verstand van dus is wellicht ook wel heel normaal.

Eenmaal thuis was het tijd voor de lunch en douchen. Als lunch heb ik lekker nog een stuk van mijn voor gisteren gemaakte Monchou taart gegeten. Niet bepaald goed voor de lijn maar tja ben nog steeds ongesteld en heb gewoon extra behoefte aan zoet merk ik. En het was moederdag dus dan mag ik mezelf ook extra verwennen toch.

Omdat mijn schoonmoeder erg van Moussaka houdt had ik voor het avondeten dat op de planning staan. Omdat het best wat werk is om te maken lekker op tijd mee begonnen. Om haar ook voor moederdag wat extra te verwennen wilde ik namelijk als toetje ook een ijscoupje gaan halen bij het IJspaleis. Ze had op FB de advocaat coup gezien en al laten weten dat ze hoopte die dit jaar een keer te kunnen gaan halen. Dus na het eten ben ik voor iedereen een ijsje gaan halen voor haar dat Advocaat ijsje. Ze heeft er van genoten en wij natuurlijk ook.  We zijn allemaal dol op het ijs van het IJspaleis in Driehuis. En we zijn niet de enige. Gisteren was het toevallig een keer rustiger dat ik er kwam. Misschien dat het kwam vanwege moederdag en dat het zonnetje inmiddels helemaal verdwenen was en je eigenlijk je winterjas al wel weer tevoorschijn zou kunnen toveren maar ik was gelijk aan de beurt. Ter vergelijking vorige week was ik ietsje later daar op zondag maar toen waren er een stuk of 15 wachtende voor mij. En dat is eigenlijk meer regel dan uitzondering.

Na het ijsje heb ik mijn schoonmoeder naar huis gebracht en Rick de kinderen weer op bed gelegd. Want ja vandaag moesten ze weer naar school dus moesten ze er op tijd inliggen. Nadat ik ze nog een knuffel had gegeven bij thuiskomst en een liedje voor ze gezongen begon onze avond dan ook. Lekker op de bank geploft en samen weer tv gekeken. Maar ook wij op tijd naar bed want ook voor mij is mijn vakantie weekje voorbij helaas. En ging mijn wekker vandaag om 7:00 weer. Ik had er zo nog een paar weken achter kunnen plakken. Ik heb echt wel goed uit kunnen rusten en het was echt lekker even niet zo veel video calls te hebben.

Maar nu is het al weer bijna 8:00 en dus moet ik echt aan de slag. De werkdag is begonnen.