Dag 10/ 25 maart 2020

Vanmorgen mochten we met de kinderen het huiswerk om gaan wisselen. Huiswerk van vorige week inleveren en die van deze week weer ophalen. Elina had gelijk afgesproken met Evi. Dus na het omwisselen samen nog even spelen. Onderweg kwamen we ook een vriendje van Lorenzo tegen. Mijn de mama van dat mannetje afgesproken dat onze jongens elkaar ook op mogen zoeken maar niet met andere kinderen erbij mogen gaan spelen. Dat vonden beide jongens wel een goede optie.

Net voor we naar school gingen was Rick ook thuis gekomen. Omdat hij eigenlijk thuis zou komen werken zodat ik naar de manueel kon en we ook zijn moeder vandaag op mochten gaan halen had hij dat op werk al geregeld en dus ook gewoon gedaan. Maar ik geloof niet dat hij achteraf nog zo blij is met die beslissing. Hij is druk met programmeren en het is dus erg lastig concentreren als Lorenzo van alles aan ons vraagt, ook nog wat aan het spelen is met geluid en ik naast hem driftig zit te telefoneren en tikken. Gelukkig dus maar voor iedereen in huis dat hij morgen gewoon weer naar kantoor kan. Ik denk dat het voor de sfeer in huis heel veel uitmaakt.

Maar vanmiddag mocht Rick dus wel zijn moeder ophalen in het revalidatiecentrum en haar terug brengen naar haar eigen huisje. Ze is erg blij weer in haar eigen huisje te zijn maar toen ik later op de dag haar boodschappen kwam brengen gaf ze wel aan bekaf te zijn. Het is natuurlijk ook nog al wat. Van in de watten gelegd worden en wel gemotiveerd worden zo veel mogelijk zelf te doen naar toch echt alles helemaal zelf moeten doen. Omdat wij niet willen dat ze voorlopig zelf haar boodschappen gaat doen heb ik vandaag ook voor haar de boodschappen gedaan. Voor mezelf had ik een lijstje gemaakt voor een hele week en ging gecoördineerd door de winkel heen. Toch is het best lastig om in de winkel 1,5 meter afstand te houden van anderen. Zeker omdat er meer dan genoeg mensen zijn die zich nergens iets van aantrekken. Gelukkig ook genoeg die je net als mij echt moeite ziet doen om de afstand te bewaren maar helaas dus ook velen die dat niet doen. Uiteindelijk had ik een behoorlijke volle kar wat niet gek was gezien het voor een hele week was voor ons gezin en mijn schoonmoeder. Heb wel alles bij 1 winkel gehaald. Waar ik normaal mijn spullen verspreid over diverse winkels haal vanwege kosten/ voorkeur van merk en voorkeur voor überhaupt bepaalde producten wil ik dat nu gewoon even niet meer doen. Zeker omdat we af en toe toch echt langs mijn schoonmoeder moeten wil ik nog voorzichtiger zijn.

Gelukkig was er ook weer goed nieuws vanuit Limburg. Mijn mama knapt echt steeds meer op al geeft ze wel aan dat ze nog steeds heel weinig energie heeft. Het heeft er echt ingehakt. Maar haar koorts is echt weg en hopelijk blijft dat ook zo. Toch fijn om te weten dat het met haar langzaamaan echt wat beter gaat. Want je blijft je toch zorgen maken onbewust maar ook bewust.

Rick is in de middag met Lorenzo ook nog even een balletje gaan trappen buiten terwijl Elina aan haar huiswerk ging aangezien ze de hele ochtend en begin van de middag lekker met Evi aan het spelen was geweest. Evi en Elina hadden van het weekend al een leuke voorstelling gemaakt en nu hadden ze deel 2 gemaakt. Heerlijk hoe die meiden het verhaal zelf bedenken en uitspelen.

Maar goed Lorenzo en Rick waren dus even naar buiten gegaan maar het was wederom erg druk in de speeltuin en naar ik begreep was het moeilijk om afstand te houden van anderen. Niet zo zeer om dat ze zelf daar hun best niet voor deden maar omdat anderen er gewoon geen rekening mee lijken te houden. Toen ik terug kwam van boodschappen zag ik zelf ook al de drukte. Veel kinderen en zelfs ouders gewoon doodleuk dicht op elkaar kletsend en spelend. Het wil er blijkbaar nog steeds bij vele niet in dat ze wellicht bijdragen aan het verspreiden van het virus. Morgen dus toch maar weer met de kinderen op de fiets naar Spaarnwoude. Heb dat met ze afgesproken en dat zagen ze wel weer zitten. ‘mama gaan we dan weer naar het zelfde veldje?’ Als zij daar blij van worden zeg ik daar natuurlijk ja op. Heb wel weer wat beeldgesprekken staan dus moet wel even goed naar de planning voor morgen kijken maar dat komt vast wel goed.

Vandaag had Elina ook voor het eerst online musical les. Omdat Telekids nog steeds hoopt dat de eindvoorstellingen in Juni wel gewoon door kunnen gaan moet er wel gerepeteerd worden. Dus moest er via Zoom ingelogd worden op haar les. Eerst via haar eigen tablet geprobeerd maar dat wilde niet lukken. Waarschijnlijk hebben wij die Ipad zo goed beveiligd dat hij van alles tegen houd. Toen maar met mijn telefoon, dat lukte gelukkig wel. Was wel klein beeld zo maar dat was beter dan niets. Zo kon ze toch samen met haar musical genootjes en de juf even verder gaan met de voorbereidingen van de musical die ze dan hopelijk in juni in het theater in Lelystad mag gaan opvoeren. Ook voor ballet blijft ze gewoon door oefenen. Daar is wellicht geen les contact moment voor maar heeft ze wel allemaal filmpjes voor ontvangen die ze kan gebruiken om in shape te blijven.

Vandaag met Lorenzo ook op het boodschappenbord ons week menu opgeschreven. Zaterdag laten we mijn schoonmama mee eten en omdat die gek is op Mousaka en daar al een paar keer om had gevraagd of ik dat weer eens wilde maken gaan we dat zaterdag doen. Nu ik 1 x per week boodschappen doe ipv 2 tot 3 x per week moet ik nog meer opletten wat de houdbaarheid van het vlees bijvoorbeeld is. Op basis daarvan samen een planning gemaakt en hem een aantal keuzes laten maken. Zo dwing ik mezelf me er ook echt aan te houden en hopelijk hoef ik dan tussen door net als afgelopen week ook echt niets meer te halen. Ik heb het idee dat ik gelijk ook goedkoper uit ben. Omdat je er maar 1 keer komt en zo bewust boodschappen doet ben je ook minder geneigd extra dingen mee te nemen die je eigenlijk niet nodig hebt.

Vanavond ook het buikspier kwartiertje meegedaan van mijn sportschool live op facebook. De kinderen hebben lekker toe zitten kijken en Rick was nog even naar zijn moeder omdat haar TV niet aan wilde. Gelukkig heeft hij het op kunnen lossen. Daarna was het bedtijd voor de kinderen. Ik ben ze voor aan het lezen uit Lang leve de Leeuwenkuil, tenminste zo heet het geloof ik. Het is een boek van Paul van Loon geschreven ter ere van het 100 jarig bestaan van Burgers Zoo. De kinderen vinden het superspannend en ik vind het heerlijk om ze nog even voor te kunnen lezen. Na het lezen zing ik altijd nog even. Vooral Lorenzo vind dat erg fijn en geeft aan dat het hem helpt om echt lekker rustig te worden.

Later op de avond kwam hij helaas wel huilend naar beneden. Hij was helemaal in de war, leek wel in een soort van slaapwandelen te zitten. Hij had een nachtmerrie gehad maar kon het niet zo goed vertellen. Na hem even lekker rustig gewiegd te hebben hem toch weer naar bed gebracht. Even naast hem gekropen, gezongen en in slaap gesust. Daarna is hij gelukkig goed blijven slapen. Net na de eerste berichten rondom Corona heeft hij ook ruim 1,5 week dit soort nachtmerries en angsten gehad. In overleg met de huisarts toen een zorgenvriendje voor hem gehaald. Hier verteld hij elke dag zijn zorgen aan of schrijft ze op en stopt ze in zijn mond. Dit heeft erg goed geholpen. Nu hem ook zijn zorgenvriendje “Dante” weer gegeven voor hij weer ging slapen. Hopelijk helpt hij hem weer. Het is zo sneu om je verwarde angstige mannetje te zien. Hoe verwarrend moeten deze tijden ook wel niet zijn, ze krijgen toch mee dat ze aan de ene kant niet bang hoeven te zijn voor Corona, maar ondertussen wel uit moeten kijken dat ze het niet krijgen, niemand aan mogen steken en dat er mensen aan dood gaan. Voor een kinderbrein dat nog niet door ontwikkeld is moet dat zo ontzettend moeilijk te bevatten zijn. En aangezien kinderen in hun slaap heel veel verwerken vind ik het ook niet gek dat hij dan dit soort nar dromen krijgt maar heb zo ontzettend met hem te doen. Het enige wat ik hem dan kan bieden zijn mijn veilige armen en mijn sussende stem en dat doe ik dan ook met alle liefde.

Nu ga ik zelf ook lekker slapen en ik hoop voor Lorenzo dat hij ook de rest van de nacht lekker door kan slapen. Fijne dromen en op naar morgen.