Kinderfeestje Elina 10 jaar deel 2

Terwijl de dames geduldig wachtte in de auto even de receptie binnen gegaan om aan te melden. Hier werd ik vriendelijk ontvangen en met een grote doos als welkomstcadeau liep ik 5 minuten later de receptie weer uit. De meiden dachten dat het was omdat Elina jarig was maar iedere gast krijgt zo'n cadeau doos. En er zat nog al wat in. los uit de koelkast had ik een pak kaas gekregen en in de doos zat een Beemsterkaas theedoek, een pak wraps, bifi worstjes, aftersun, klein ampul anti age-creme, appelkaneel bolletjes, kleine jam verpakkingen, een pot rode kool, een blikje jus en een flesje casis. Maar voor dat we dit uit gingen pakken moest eerst die vouwwagen opgezet worden.

Na het loskoppelen van de wagen hem eerst maar eens op zijn plaats zetten. Ik moet zeggen dat ging echt heel gemakkelijk. Zo met z'n 5jes hadden we hem zo op de plek staan waar ik hem wilde hebben. Onder toezicht van onze buurvrouw en overbuurvrouw gingen we als een malle. Hij stond niet waterpas dus even een blok onder 1 van de wielen en ook dat hadden we samen eigenlijk zo gepiept. Dus even een schouderklopje voor ons zelf. Dat was stap 1. Inmiddels zagen we in de verte de dreigende wolken al ontstaan. Dus hup snel verder. Dekzeil eraf, poten uitdraaien (dat wilde de meiden doen) en toen konden we de kar open gaan klappen. Ik was bang dat we hier het heel zwaar mee zouden gaan krijgen maar zelfs dat ging vrij soepeltjes. Ik heb hem in mijn eentje bijna helemaal rechtop weten te krijgen, zo konden de meiden het tweede bed tegen houden zodat ik hem vervlgens voorzichtig naar beneden kon laten zakken. En zo stond deel 1 van de vouwwagen al klaar. Na het waterpas zetten van het bed van de meiden moesten we de wagen opentrekken. Oja vergat ik bijna het T stuk er tussen te plaatsen. Dat is normaal Rick zijn klusje dus ook niet helemaal gek. ik vond al dat hij zo gek om hoog kwam haha. Maar goed snel alsnog dat T stuk ertussen en toen was de voortent zo naar voren getrokken. En toen zat het werk van de meiden er al op. Terwijl ik de tussen stok er in heb gezet konden zij al vast de spullen uit de auto plukkken en hun slaapvertrekken instaleren. 

Ondertussen hadden we allemaal al wel dorst gekregen en Elina wilde uitreaard haar cadeautjes uit gaan pakken. Even naar boven kijkend zagen we dat de wolken voorbij waren gedreven en leken we dus nog wel wat speling te hebben tot dat de regen los zou gaan barsten. Dus hup de tafel en de stoelen uitklappen en eerst maar eens even zingen voor Elina, met een cakeje en drinken erbij. Het echte begin van het partijtje. En wat is onze dame weer verwend. Na dit moment heb ik de meiden lekker richting het zwembad gestuurd zodat ik de rest van de tent op kon gaan zetten. Afspraak: meiden terug komen zodra het gaat regenen wat het gaat ook wat onweren. 

Ondertussen brande het zonnetje behoorlijk op mijn rug en op zo'n moment kom je er achter dat je werkelijk uit elke porie van je lichaam zweet kunt produceren. Ik denk dat als ik op dat moment mijn kledig was gaan uitwringen dat ik er een afwasteil mee had kunnen vullen. Een flink warm zonnetje in combinatie met de hoge luchtvochtigheid door het dreigende onweer zorgde voor behoorlijk wat vocht verlies. De buurdames boden mij een vochtaanvulling aan maar die heb ik afgeslagen tot dat die tent stond. Ik ben niet echt alcohol meer gewent maar vond gezien het harde werken dat ik mezelf later er wel weer eens mee zou mogen verwennen. Maar omdat nou te doen voordat ik alle haringen er in had geslagen leek me niet geheel een goed plan. Dus het was eerst nog even door werken. Grondzeil erin, elektra aansluiten, koeling uit de auto halen en in de tent instaleren en rondom alle haringen erin slaan plus scheerlijnen. Maar alles bijelkaar was ik met een half uur klaar. Toch best een knappe prestatie al zeg ik het zelf. Ik heb wel enige girlpower. Had je me een jaar of 3 geleden gezegd dat ik dit zou gaan doen had ik je voor gek verklaard. Mijn lichaam werkte toen echt helemaal niet mee. Maar sinds ik bij Happy bodies sport ben ik lichamelijk zo veel vooruit gegaan dat ik dit soort dingen weer aan durf. Dara ben ik niet alleen trots op maar ook echt heel erg blij mee. Maar toen de meiden terug kwamen van het zwemmen zat ik dus aan een welverdiend wijntje bij de overbuurtjes en konden de meiden in de tent zich weer aankleden. En net daarna brak de hemel open, goede timing heet dat. Het was maar goed dat ik ook het kuipzeil erin had geritst want het heeft echt even behoorlijk hard geregend. 

Omdat het regenen niet bij een kort buitje bleef besloten om even alleen naar voren te lopen om patatjes met een snack te halen voor ons allen. De innerlijke mens moest namelijk ook gevoed worden. Het is even een beetje behelpen met 5 mensen in de voortent zonder extra luifel eraan, maar het paste wel. Het was eigenlijk gewoon heel erg knus. En daar zit je dan dus met 4 tiener meiden die heerlijk aan het smikkelen zijn waarbij de een nog langzamer eet dan de ander. Ik dacht dat Elina al een langzame eter was maar ze heeft vriendinnen die het langzaam eten blijkbaar uitgevonden hebben. Tegen de tijd dat ze allemaal klaar met eten waren was de regen gelukkig wel al gestopt. Klein voordeel van het lang doen over een patatje met snack.

Op het programma van de camping stond een 10+ spellenavond. Dat zagen de meiden wel zitten. Dus terwijl ik de tafel ging afruimen liepen de meiden naar voren voor een gezellig avondje. Met nog geen 15 minuten waren ze terug helemaal teleurgesteld. 'we gaan echt niet van die stomme kinderachtige spelletjes doen zoals 4 op en rij en ganzenbord en wij waren bijna de oudste in plaats van de jongste'. Niet bepaald geslaagd dus voor deze meiden. Dan maar een spelletjes avond in de eigen tent. Gelukkig had ik mijn Tiny tans mee van 999games. De meiden hebben zich prima geammuseerd. Rond 22:00 moesten ze van mij toch wel hun pyjama's aan gaan trekken en de tanden poetsen. Meer omdat ik gewoon moe was en wilde gaan slapen dan dat ik wilde dat zij ook echt gingen slapen overigens. Dus nadat zij en ik helemaal klaar waren voor het bed wat afspraken gemaakt. 'ik stop oordoppen in mijn oren en jullie mogen echt nog wel even kletsen met elkaar zolang ik en de camping gasten daar geen last van hebben'. Nou dat zagen de meiden wel zitten. Dus hup ik in bed en de dames gaven de volgende dag aan dat het wel bijna 2 uur was geworden. Ze werden dan ook pas rond 9:30 weer wakker. Na het ontbijt ben ik boodschappen gaan doen en de meiden hebben zich op de camping vermaakt.

Bij terugkomst heb ik voor de meiden een foto speurtocht uitgezet. Ik ben met mijn telefoon de camping over gegaan en zij moesten vervolgens die zelfde plekken opzoeken en daar foto's maken. 1 groepsfoto en 1 gekke foto met 1 of 2 meiden erop. Dit hebben ze net niet helemaal afgemaakt omdat ze ook gewoon zin hadden om te gaan zwemmen. Later op de dag hebben Evi en Elina hem alsnog met z'n tweetjes afgemaakt. 

Bij het zwembad hebben de meiden een bommetjes wedstrijd gehouden. Doel: wie maakt het bommetje dat mij het meest nat weet te maken. Wat een lol hadden ze er mee en ik kreeg de nodige verfrissing wat gezien het warme weer echt totaal niet erg was. Nadat de meiden klaar waren met zwemmen en douchen hebben ze heerlijk nog gebadmintond. Er stonden 2 plekjes leeg en daar hadden we mooi het net opgezet waar ook anderen van ons veldje gebruik van hebben gemaakt. Ook nog even wat foto's en slowmotion filmpjes gemaakt ervan.  Voor de avond had ik lekker makkelijk broodje knak. Het was  heerlijk weer dus we konden gewoon buiten eten deze keer. Na het avond eten zijn de meiden ook nog even heerlijk gaan spelen en hebben ze nog in de vliegtuiges gezeten. Er stond maar 1 atractie dus er was niet veel keus en tja dan is zo'n kinderachtige atractie in een keer juist heel erg stoer natuurlijk. 'hijging echt sneller dan je dacht hoor, en als je boven bent hangt hij best schuin dus echt wel spannende atractie." Ik durf met aan zekerheidsgrenzende waarschijnlijheid te zeggen dat als deze atractie op een grotere kermis zou hebben gestaan ze hem wel kinderachtig gevonden zouden hebben haha. 

Voor de avond hebben we de stoelen in de tent gezet en via mijn Ipad lekker een filmpje gekeken. Het was een vermoeiende dag geweest. niet dat de meiden dat toe zouden geven, maar een beetje rust leek mij niet verkeerd. Daarna weer de zelfde afspraak als de avond ervoor, maar wel met de woorden dat ik ze rond 7:00 wakker zou maken zodat we de tent droog en op tijd voor de bui regen die om 11:00 verwacht werd ingepakt zouden hebben. Ik was zo vertrokken en heb geen idee hoe laat ze het gemaakt hebben maar toen ik om 7:00 opstond lagen de meiden nog volledig in coma. Dus toch maar eerst even naar de wc en dan zou ik ze wel wakker maken. Toen ik echter uit d etent stapte zag ik dat het in de nacht toch weer behoorlijk had geregend helaas. Dus geen droge tent maar juist helemaal door weekt. Een kijkje op buienradar en weeronline liet zien dat het nu juist pas later op de dag zou gaan regenen. Dus ben ik na mijn wc gang ook nog even weer op bed gaan liggen met een boekje erbij. Waarom zou ik de meiden wakker maken als we toch niet droog in zouden kunnen gaan pakken. Net voor 9:00 werden de meeste wakker. Dus toen begonnen met tentjes leegruimen, tassen inpakken etc. 

Na het ontbijt ben ik even naar voren gelopen om te vragen of we iets later mochten vertrekken in de hoop dan toch weer helemaal droog in te kunnen gaan pakken en gelukkig was dat geen probleem. Als we er maar om 15:00 vanaf zouden zijn. gezien het brandende zonnetje zou dat geen probleem zijn. Dus heerlijk op het gemakje alles ingepakt terwijl ik de meiden nog even heb laten spelen. Ook bij het inklappen miste ik Rick toch wel een beetje. Dan merk je toch dat je samen een goede taakverdeling hebt en als je het dan alleen moet doen sommige stappen dreigt te vergeten. Dus inklappen, o nee moet toch nog even dit... nu dan inklappen, o nee ik moest de risten daar nog open doen, oke nu wel echt inklappen. Dat was stap 1. Stap 2 inklappen o nee ik ben vergeten de tent aan de andere kant in te vouwen, ds toch weer open. Toen wel inklappen. En toen ik alles goed en wel had ingeklapt en de wagen achter de auto had hangen wilden de lampen het niet doen. Oja stekker van de keuken moet nog aan de wagen gekoppeld worden. En toen konden we vertrekken dacht ik....

Met de nadruk op dacht ik....

Ik was net 4 meter van de plek toen ik veel kabaal achter me hoorde. Ik dacht eerst dat ik de vouwwagen verkeerd had beladen dus dat hij achter de auto aan stuiterde. Maar bij het uitstappen uit mijn auto zag ik al snel wat er was gebeurd. Ik had er niet goed opgelet dat het pinnetje van de aanhanger aankoppeling op het blauwe + stond. Gevolg, de aanhanger is van de trekhaak afgeschoten. En tja dat had toch wel enigzins lastige gevolgen. Ik kan de aanhanger wel weer op de trekhaak koppelen en nu wel lettend op het blauwe +je. Alleen de veiligheidskabel die de aanhanger op de rem gooit als hij losschiet, zoals dus zojuist was gebeurd die was stuk en kon ik niet aansluiten. Op zich nog geen grote ramp nu ik zeker wist dat ik hem wel goed had aangekoppeld en ik ben niet bang dat mijn trekhaak afbreekt. Maar wat wel echt een probleem opleverde is dat de stekker niet meer aan te koppelen is. Hij heeft de behulzing van de stekker op de auto kapot getrokken. En ja om nou zonder verlichting te gaan rijden dat is echt onverantwoord. Dus met het schaamrood op mijn wangen toch Rick maar even gebeld. Het ging zo goed, ik was zo trots op mezelf dat ik alles zelf had gedaan met af en toe een klein beetje hulp van de meiden en nou net op het laatste moment heb ik het dan toch verprutst. Zo jammer. Conclusie was dat de ANWB bellen de enige optie was. Dus dat toch maar braaf gedaan en ook daar enigzins beschaamd mijn relaas gedaan. Die man aan de andere kant van de lijn zal wel gedacht hebben: 'heb je weer zo'n vrouw die het niet snapt hoe het moet'. En hij heeft in dit geval nog gelijk ook. Aan de andere kant ik weet wel dat ik dit nooit meer vergeet en dat ik dus altijd goed op dat blauwe +je zal gaan letten.

De ANWB was er echt super snel. Ze zeiden dat ik rekening moest houden met 90 minuten maar met 15 minuten was de ANWB al gearriveerd. Maar vervolgens stonden we wel 15 minuten te wachten voor we de camping op konden rijden. Een man op leeftijd heeft denk ik wel 15 minuten op allerlei manieren geprobeerd of de slagboom zijn pasje wilde accepteren. Links om, rechtsom, achterste voren, onderste boven, langzaam, snel en ga zo maar door. Ik denk ook dat hij alles wel 10 keer geprobeerd heeft. En in plaats van dan maar op de intercom te drukken voor hulp bleef hij maar bezig. Tot het geduld van mij en de vriendelijke man van de ANWB op was en we hem dringend doch vriendelijk verzocht hebben even aan de kant te gaan zodat wij in ieder geval wel de camping op zouden kunnen komen.

De ANWB-man heeft met wat Tyraps de kabels vast gezet zodat ik veilig thuis zou kunnen komen. Zo kan ik mijn eigen garage het geheel laten maken. Toch een stuk goedkoper en sneller dan dat de ANWB man dat ter plekke zou moeten doen. Met de meiden nog even een grappige foto voor herinnering aan dit weekend en dus voor het fotoboek gemaakt en toen konden we alsnog onderweg om iedereen veilig thuis af te zetten.

Het was een geslaagd weekend en dat laatste accefietje zullen we maar vooral heel snel vergeten. Zonder dat was het namelijk perfect geweest en voor herhaling vatbaar.