De afgelopen 2 dagen stonden in het teken van de Grote verhuizing. Op zondag alle laatste dingen inpakken en klaarzetten en maandag de verhuizing zelf. Maar het is allemaal gelukt. Het was flink doorzetten en het was heel vreemd wakker worden vanmorgen. Het voelt een beetje als een vakantiehuisje maar wel met een fatsoenlijk bed haha.

Zondag zijn we toch nog de hele dag bezig geweest om alles ingepakt te krijgen. Ik heb meteen ook de badkamer en keuken goed gepoetst zodat we die netjes achter laten voor de nieuwe bewoners. Uiteindelijk zaten we aan het eind van de dag tussen de verhuisdozen en tassen toch nog even rustig TV te kijken en hebben we zelfs nog een spelletje gespeeld met de kinderen.
En toen was het 5:30 pfff wat is dat vroeg zeg. Maar goed we hadden de bedden toch nog niet uit elkaar gehaald in de hoop goed te kunnen slapen de laatste nacht in ons vertrouwde stekje. Maar zelfs een goed bed heeft daar niet voor kunnen zorgen. Beide lagen we al vanaf 2:30 of zo wakker. Het is toch best spannend dat verhuizen en in onze hoofden hebben we die nacht wel 4 keer of vaker die verhuizing uitgevoerd met allerlei doem scenario’s. Maar goed we moesten er dus op tijd uit. Dus hup uit bed en alle bedden afhalen, alle dekens, kussens in mijn auto stoppen en Rick aan de slag met de bedden uit elkaar halen. Vervolgens even ontbijten, zelfs ik heb al vroeg ontbeten, vanwege intermitten fasten eet ik alleen tussen 11:00 en 19:00 in principe. Maar ik kon de energie gisteren goed gebruiken en ik was bang dat ik anders helemaal laat zou kunnen gaan eten. Om 8:00 stond ik met de kinderen bij mijn schoonmoeder op de stoep en Alain bij ons thuis om Rick te helpen bij de laatste bedjes uit elkaar te halen.
Vervolgens stond om 8:30 de verdere verhuisversterking op de stoep. Mijn zwager met de vrachtwagen en nog 2 andere collega’s. 1 ervan heeft zelf ooit een verhuurbedrijf gehad en die kennis was toch wel heel erg prettig. Ook had hij verhuisdekens enzo meegenomen. Het ging als een tierelier met 5 sterke mannen. Ik heb wel wat meegeholpen maar vooral door zo min mogelijk in de weg te lopen en de innerlijke mens te verzorgen met koffie, koeken en heb op een gegeven moment croissantjes gehaald.
En ja toen was het zo ver. De vrachtwagen was helemaal gevuld en het huis zo goed als leeg. De rest volgt de komende dagen nog wel. Op dat moment hadden we geen tijd om afscheid te nemen van ons huisje. WE moesten de vrachtwagen ook weer opvangen bij het nieuwe huis. Dus terwijl Rick de boel afsloot ben ik vooruitgereden om de mannen en de vrachtwagen daar weer op te vangen. Het uitladen ging nog vlotter dan het inladen en zo kwam het dat om 12:10 de vrachtwagen leeg was. Alles stond qua meubels in de woonkamer al op zijn plek en ook de wasmachine en droogtrommel waren al helemaal naar boven gebracht. Dat maakt dat het huisje al meteen als eigen begon te voelen. Aan onze eigen eetkamer tafel hebben we de mannen nog een bakkie koffie gegeven met wat lekkers en toen gingen zij weg en kon het uitpakken beginnen. Alain is de kinderen gaan halen en is met hen nog door de MC drive gegaan als lunch en had ook voor Rick en mij gezorgd. Dat was wel even lekker. Samen met Alain en de kinderen wel eerst nog even een spelletje gespeeld want zij hadden hem al zo lang niet gezien dat ze dat wel even heel gezellig vonden. Daarna ging Alain er vandoor en zijn we aan de slag gegaan met uitpakken. Rick was ondertussen al druk bezig met de bedden. Ik kon het bed van ons zelf en die van Elina al opdekken en die van Lorenzo volgde ook al vlot er achteraan. Dan konden we in ieder geval ons bedje in zodra we daar behoefte aan hadden. Begin van de avond zijn we allemaal nog even terug gegaan naar de Van der Zwaagstraat. We hadden de TV nog even aan de muur laten hangen maar wilde deze niet in een leeg huis achter laten. Dus hij moest van de muur af. Dat bleek nog niet zo gemakkelijk. We hebben dit jaar een nieuwe tv gekocht en die aan de oude beugel aan de muur gehangen. Alleen zat hij daarmee zo strak tegen de muur aan dat de twee strips waar je aan moet trekken om hem van de beugel los te trekken niet te bereiken waren. Uiteindelijk ben ik een half uur bezig geweest om er koortjes om heen te trekken zodat we die konden gebruiken om ze wel naar beneden te kunnen trekken. En dat bij een grofgestucte wand. De ruggen van mijn hand zijn nu nog rood en wat dikkig ervan. Maar hij was wel los en we konden hem dus meenemen. Gelukkig hebben we de standaard bewaard en konden we hem dus daarop zetten in ons nieuwe huis. En zo hadden we rond 18:00 ook weer TV in het nieuwe huis. En in combinatie met WiFi, de speelkamer en een lekker bedje werd zo aan alle basisbehoeften van onze kinderen voldaan. En ook wel een beetje aan die van ons zelf. Nadat we hadden gegeten en de kinderen op bed hadden gelegd heb ik de kaarsjes aangestoken in huis waarmee het echt heel huiselijk voelde en we even van de rust hier konden genieten. Ik heb een stuk beter geslapen dan de vorige nacht maar het was wel vreemd wakker worden vanmorgen. Je moet toch even denken waar ben ik nou. Vandaag genoeg dozen en tassen nog uit te pakken maar lekker op het gemakje. Het begin van ons nieuwe avontuur. Al met al is de verhuis dag zelf ons ontzettend meegevallen. Mede door de ontzettend goede hulp die we hebben gehad. Ik blijf er wel bij ik verhuis nooit meer haha. Of het moet zijn omdat Rick en ik te oud en versleten zijn om in dit huis te blijven. De stress richting deze dag en alles erom heen is echt niet goed voor een mens. Maar we hebben het gefixt en het voelt al best huiselijk ondanks dat we nog wel wat dozen om ons heen hebben staan.




Reactie plaatsen
Reacties