Wat hebben we een pittige en gekke week achter de rug. Onze lijven voelen inmiddels hoog bejaard aan. Die zijn niet zo veel meer gewend met onze kantoor banen. Oké Rick is nog iets meer gewend dan mij omdat hij af en toe een handje uitsteekt in de fabriek als dat echt even nodig is maar buiten het sporten zit ik vooral heel veel tijdens mijn werk. Allebei hebben we spierpijn over ons hele lijf inmiddels en waar we aan het begin van de week nog de trap op en af trippelde gaat dat allemaal wat langzamer nu. Maar vandaag hebben we even rustdag, we gaan even kerstvieren met mijn ouders.
Maandag
Maandag stond vooral in het teken van inpakken in oude huis en uitpakken in nieuwe huis. Maartje kwam ook helpen en dat betekende dat we met 3 volgeladen auto’s richting het nieuwe huis gingen. Oké, in mijn geval zijn dat maar 6 verhuisdozen en wat losse spullen/ tassen maar de andere 2 auto’s leken wel vrachtwagens zoveel ging er in. Maartje heeft vervolgens de keuken ingericht terwijl ik de voorraadkast ben gaan vullen en wat tassen naar boven in de kledingkast. Rick heeft ondertussen de elektriciteit verder aangepakt en is met het aanleggen van het internet begonnen. Want ja dat hebben we vanaf 4 januari wel nodig als de school weer moet gaan beginnen en ik weer aan het werk moet. Maandag ook nog even wat telefoontjes voor werk afgehandeld. We hadden vanuit het armoede programma een kerstactie bedacht en aangezien ik heb geschakeld met communicatie en de wethouder werd ik af en toe even gebeld voor wat kleine regelzaken. Aan het eind van de dag kwamen de kinderen weer thuis en hebben mijn ouders nog even hier gegeten voordat ze weer terug naar Limburg gingen rijden.
Dinsdag & woensdag
Op dinsdag gingen de kinderen mee naar het nieuwe huis. Zij hebben zich bezig gehouden met het uitpakken van de dozen met spellen. En samen met hen hebben we eindelijk het Sinterklaas cadeau van Lorenzo opgebouwd. Een heel grote garage van Hotwheels. Daar hebben ze vervolgens heerlijk mee gespeeld en daarna de buurt samen verkend. Al snel kwam Lorenzo terug met twee klasgenootjes van hem waarvan de opa en oma blijkbaar vlak bij ons wonen. We wilden nog geen bezoek van kinderen in huis dus ze mochten nu alleen de tuin even laten zien. Na het avond eten zijn Rick en ik nog een keer terug gereden naar het huis met een flinke lading dozen en spullen. En daarna kids op bed en wij even een rustige avond.
Woensdag ben ik begonnen met verder inpakken van de vazen/ kaarsen houdertjes en onze kledingkast spullen. Na dit naar het huis gebracht te hebben en uitgepakt te hebben ben ik met de kinderen brood gaan halen en bij mijn schoonmoeder langs gegaan. Even haar gezelschap houden wel zo aardig. Gelukkig voor de kinderen deed deze keer de TV het wel. Alleen vonden ze dat wij te veel aan het kletsen waren en zeurde ze er over dat ze de TV niet konden verstaan en harder zetten mochten ze van mij niet. Ondertussen hoorde we ook weer eens een hoop geschreeuw uit de flat onder die van mijn schoonmoeder komen. Het is een hele tijd rustig geweest en mijn moeder heeft ook het idee gehad dat hij leeg heeft gestaan en de man er een behoorlijke tijd uit is geweest. Maar hij is nu al weer even terug en hij schreeuwt er weer flink op los. De vrouw lijkt niet mee terug gekomen te zijn maar in zijn eentje maakt hij niet minder geluid. We hebben geen idee waarom en tegen wie hij schreeuwt maar het is echt behoorlijk vervelend voor mijn schoonmoeder. Met regelmaat kan ze daardoor niet uitslapen. Maar bellen naar de woningbouw doet ze ook niet. Ja, dat heeft toch geen zin meer. Hebben we al vaker gedaan en toen was hij weg en ze hebben hem gewoon weer terug gezet. Tja daar heeft ze enigszins een punt toch geadviseerd maar weer te gaan bellen. Als ze het volgende week niet gedaan heeft en ik hoor hem weer schreeuwen dan ga ik wel bellen heb ik al besloten.
Verder was er woensdag eigenlijk niet veel bijzonders. Wel hebben Rick en ik de gordijnen van de slaapkamers al vast verwijderd en op gehangen in het nieuwe huis. Daardoor is het nu wel wat aan de lichte kant op de slaapkamers in dit huis maar ach je gaat naar bed in het donker en het wordt toch pas rond 8:30 licht en dan staan we al op.
Voor Lorenzo was het wel weer een excuus om naar beneden te komen omdat hij niet kon slapen. Nou hij had het er maar mee te doen. Gelukkig ging hij uiteindelijk toch snel slapen. Maar rond 22:00 kwam hij weer eens slaapdronken naar beneden. Waarschijnlijk ‘wakker’ geworden tijdens het dromen. Hij bralt dan echt onverstaanbaar en onsamenhangend. Na even flink knuffelen is hij dan weer gekalmeerd en dan leg je hem in bed en slaapt hij zo weer. Dat heeft hij regelmatig en net als alle andere keren wist hij er ook nu de volgende ochtend echt helemaal niets meer van.
Donderdag
De dag dat mijn vader zijn behandeling dan eindelijk zou gaan beginnen maar helaas wederom uitgesteld naar komende maandag. Het is helaas niet anders maar balen is het wel voor hem. Toch weer langer wachten en dus spanning. Om die reden besloten om niet te gaan logeren bij mijn ouders maar dus alleen op eerste kerstdag even langs te gaan. Helaas is kerst zo wie zo heel anders dan andere jaren. Mijn oudste broer zijn vriendin werkt in het ziekenhuis en komt ook volop in aanraking met COVID-19 patiënten. Aangezien we niet het risico willen lopen dat mijn vader ziek wordt kunnen zij helemaal niet langs komen. Tweede kerstdag zouden ze naar mijn andere broer gaan maar die durven het ook niet aan. Omdat wij echt in onze eigen bubbel hebben geleefd de hele week en alleen Maartje en Alain langs hebben gehad voor een extra handje durven wij het wel aan. Maar dus niet met z’n allen dit jaar en dat is toch wel erg jammer want juist nu zou het zo fijn zijn om even met elkaar te zijn in deze voor mijn ouders zo ontzettend spannende periode. Hopelijk kunnen we dat volgend jaar wel weer doen.
Maar omdat we toch niet naar mijn ouders gingen konden we wel nog behoorlijk wat doen qua verhuizen. En dat was wel lekker. Al had ik eigenlijk een dag dat ik lekker opgekruld met een warme kruik tegen mijn buik en mijn een dekentje over mij heen op de bank wilde kruipen. Echt ik snap niet waarom wij vrouwen zo gemaakt zijn dat onze maandelijkse periode gepaard moet gaan met zo veel ellende. Ik ben sinds de zwangerschappen niet meer aan de pil geweest omdat dit veel beter is voor mijn HMS. De hormonen in de pil en spiraal hebben een negatief effect op de HMS helaas. Maar dat betekend dus ook dat alle extreme ellende terug is. Ik zal iedereen de details besparen maar laat ik zeggen dat ik zelfs met speciaal nacht verband zo’n eerste dag nog ieder uur alles moet verschonen om te voorkomen dat ik een rode broek krijg. En dat gaat dus gepaard met mega zware buikkrampen en hoofdpijn. Nou ik vind mezelf dan echt heel erg zielig maar goed daar heb je meestal helaas geen tijd voor om aan toe te geven. Zo ook dit keer niet dus hup pijnstilling erin en gaan met die banaan. We hebben nog behoorlijk wat in weten te pakken en naar het andere huis gebracht of klaar gezet voor de verhuizing van maandag. Zo langzaamaan durf ik te zeggen dat we echt alleen het hoognodige niet ingepakt hebben. Als we zondag nog de laatste zaken doen dan zijn we klaar voor maandag. In de avond heb ik allemaal weer kleine hapjes gemaakt en zo toch nog een beetje een sfeervolle kerstavond voor ons gezin weten te creëren. Zonder kerstdienst in de kerk hebben we de rest van de avond gevuld met spelletjes spelen met elkaar. We hebben echt een gezellige avond gehad. En nu gaan we zo richting Limburg om daar dus kerst te vieren en vandaag dus even niet bezig zijn met verhuizen.
Reactie plaatsen
Reacties