Tja en dan is het echt zo ver dat de kinderen thuis aan hun schoolwerk moeten. Zoals ik al schreef waren ze vanmorgen al heel vroeg wakker en direct aan het werk gegaan. Vol goede moed maar toen Lorenzo vervolgens tegen een opdracht aan liep die hij niet helemaal snapte was het al meteen over met de pret. Zuchten, steunen, mekkeren en bijna huilen zelfs was het gevolg. Hij vind het echt lastig omdan te denken ik snap het niet kan gebeuren maar laat ik mama even om hup vragen. En dat zorgt dan voor wat minder gezellige momenten in huis.
Samen afgesproken dat het echt niet erg is als hij een keer iets niet snapt dat ik niet minder trots ben en maar dat als hij direct begint met dat steunen en kreunen ik geiriteerd raak en minder snel geniegd ben hem direct te helpen. Nou kan dat direct helpen ook niet altijd want ik zal toch ook gewoon mijn werk moeten doen. Ben ik met werk zonder bellen bezig kan ik wat makkelijker schakelen dan wanneer ik een call zit. En laat nou voor een groot deel van mijn werk het overleggen het belangrijkste zijn.
We zullen hier dus weer een modus operandie in moeten gaan vinden net zoals in het voorjaar. Toen hadden we een stoplicht, die heb ik helaas rond de herfstvakantie weg gedaan. Ik had niet verwacht dat de school weer zou gaan sluiten. Maar we kunnen altijd een nieuwe maken en dan op mijn kantoor deur gaan hangen. Ik denk dat het zo wie zo al zal gaan schelen als we niet meer allemaal aan de zelfde tafel hoeven te zitten tijdens het werken. Want dan hoor ik zijn eigen frustratie ook niet meteen en heeft hij eerst al af kunnen koelen voor hij mij om hulp komt vragen.
Rond 9:30 hadden ze allebei hun schoolwerk al af. Nadat ik van beide het huiswerk had gecontroleerd (Elina moet vooral wat netter schrijven - die wil te snel klaar zijn waardoor ze soms wat onleesbaar schrijft, en Lorenzo had 1 spellingsfout die hij door zijn hele werk structureel fot deed dus dat even besproken) mochten ze van mij wel even op hun ipads. Zij naar boven naar hun kamers en toen kon ik even lekker rustig werken. Na een paar uur thuiswerken kon ik die rust al mega waarderen. Haha echt heel erg eigenlijk. Ik hou echt van allebei mijn belhamels en heb ze graag om me heen maar het is gewoon echt wel schakelen als je toch je werk gewoon moet doen.
Rond 11:00 had ik met mijn 'werk'man afgesproken om in Zaandam even te gaan wandelen en elkaar bij te praten over het werk. Hij heeft net met zijn vrouw 2 weken vakantie gehad in Zeeland en aangezien ik nu bijna vrij ben is het handig wat dingen met elkaar af te stemmen. Dat kan natuurlijk digitaal maar soms is het gewoon fijn elkaar echt te zien. Het was best frisjes buiten maar toch hebben we heerlijke wandeling gehad gewoon door de binnenstad van Zaandam waar het in tegenstelling tot afgelopen maandag echt heel rustig was. Afgelopen maandag was het echt te druk nadat mensen hadden gehoord dat ze vanaf dinsdag niet meer naar de winkels zouden kunnen.
Nadat ik weer thuis was met de kinderen naar mijn schoonmoeder gegaan. Eerst heb ik even het brood bij de bakker opgehaald want dat moest wel even bij haar worden afgeleverd. Omdat ik haar even wat extra's wilde geven een klein kerststolletje meegenomen. Normaal komt ze op zondag mee eten maar dat wordt het deze week niet vanwege het feit dat wij dan met het nieuwe huis bezig zijn. De kinderen gaan als het goed is vanaf vrijdag naar opa en oma in Limburg tot maandag dus dan kunnen wij het weekend echt even het nieuwe huis goed soppen en goed kijken wat er nodig is qua bahangetje, verf, verbouwen. Niet dat we dat dan bij de bouwmarkt kunnen gaan halen zoals gepland maar tja dat is een kleinigheidje. Rick en ik houden wel van een uitdaging, die hebben we samen al genoeg gehad dus ook deze kunnen we wel weer aan.
Voor mijn schoonmoeder is dit jaar toch echt wel heel erg eenzaam. Ze had eigenlijk bij het begin van de eerste corona gevallen de 'mazzel' dat ze in een revalidatiecentrum zat, daardoor had ze mensen om zich heen en was ze niet alleen. Maar vanaf dat ze weer thuis is net voor de eerste echte grove lockdown is het toch wel eenzaam. Op woensdag komt in de ochtend haar poetshulp en in de middag kom ik langs voor het brood en blijf dan vaak wel even hangen maar kan ook geen uren blijven. Als de kinderen 'zin' hebben gaan ze mee maar dat is helaas niet iedere week. Daarnaast probeert Rck af en toe nog eens een bakkie te gaan doen na het werk en om het weekend gaat ze naar Bianca en doet Louis boodschappen met haar en kan ze daar blijven eten samen met haar broer. En elke zondag halen wij haar op. Om de week doen wij dan haar weekboodschappen met haar. Dat zijn zo'n beetje alle sociale contacten die ze heeft. Op wellicht heel even snel een 'extra' boodschapje of ophalen van haar medicijnen op Zeewijkplein na. Mijn schoonvader is al in 2004 overleden dus ze is al wel gewend alleen te wonen maar normaal ging ze er met de bud veel op uit en dat heeft ze vanaf haar nieuwe knie in maart niet meer gedaan vanwege de corona. Meestal als de kinderen bij hun oma zijn dan gaat meteen de TV aan op netflix of youtube kanaal. Maar helaas voor hen lag het internet van oma er opdat moment uit. Nou en dan vervelen ze zich al snel. Nou snap ik dat wel een klein beetje, of misschien wel veel haha. Mama en oma kletsen alleen maar, oma heeft helemaal geen speelgoed in huis of kleurspullen. Oppassen heeft mijn schoonmoeder namelijk altijd bij ons in huis gedaan. En logeren kan niet bij haar want ze heeft maar 1 slaapkamer. Dus nadat we klein uurtje waren geweest was hun geduld wel genoeg op de test gesteld. Dus hup naar huis. En moesten ze van mij even verplicht buiten gaan spelen. Het zonnetje scheen en het was dus best nog aangenaam.
Daarna werd het hier in huis een bomontploffing van knutsels. Samen waren ze heel lief aan het knutselen. Maar dat was in de hele woonkamer zichtbaar haha. O wat lijken ze wat dat betreft toch veel op mij. oeps...
En dan hebben we het geluk/ pech net afhankelijk van de situatie dat Rick juist van de netheid/ ordelijkheid is. Dus toen die thuis kwam ontplofte hij zo wat. Want tja we gaan wel vanaf vrijdag beginnen met verhuizen dus ik snap hem toch ook echt wel. Dus opruimen geblazen terwijl ik aan het eten begon. Ik had om 16:00 al de braadkip voorbereid en in de oven gezet en daar moesten nog heerlijk de spruitjes met spek en aardappeltjes bij. Na heerlijk te hebben gegeten toch nog even tijd gemaakt om met de kinderen een spelletje spelen voordat we ze richting bed hebben gestuurd.
Daarna stond onze avond in het teken van de verhuizing of te wel verhuisdozen vullen en Rick heeft zich bezig gehouden met het instellen van een telefoon voor Lorenzo. Hij krijgt namelijk een eigen mobiel nu we wat verder van school af gaan wonen en hij niet meer heel dicht bij huis met zijn vriendjes gaat spelen zodat we hem makkelijk naar binnen kunnen roepen vonden we dat toch wel praktisch. Ik heb me ontfermd over de keuken. Alle pannen en servies die we niet meer ndodig gaan hebben heb ik al vast ingepakt en een doos met koffie en thee spullen zodat we gelijk vanaf dag 1 dat in ieder geval hebben in het nieuwe huis. Want zowel daar als in dit huis willen we dat hebben aan het begin van de verhuizing.
Maar nu moe maar voldaan het bedje op gaan zoeken en op naar morgen. De laatste dag voor we de sleutel krijgen dus eigenlijk is het dag 1 vanwege de nieuwe lockdown maar ook -1 tot aan het nieuwe huis.
Reactie plaatsen
Reacties
Leuk altijd te lezen Anne!, en succes met de verhuis