Dag 94/ 17 juni 2020

Toen ze allebei de deur uit waren heb ik even wat telefoontjes afgehandeld en daarna ben ik naar Wormerveer gereden. Ik moest even langs het jeugdteam een aantal dingen ophalen en bespreken. En omdat ik toch al in Zaanstad was ben ik ook gelijk naar het stadhuis door gegaan. Ik was de afgelopen keren mijn toegangspas steeds vergeten en daardoor kan ik hem niet meer gebruiken om het fietsenhok in te komen. Afgelopen vrijdag heb ik hem daarom gewoon in het fietsenrek geplaatst maar eigenlijk doe ik dat met zo’n nieuwe fiets liever niet en ik hoop volgende week ook weer op de fiets naar Zaandam te gaan. Dus ik wilde gem bij de beveiliging weer laten activeren. Omdat Wouter op kantoor aan het werk was vandaag – de adviseursuitvoering hebben de mazzel af en toe wel op kantoor te mogen werken hebben we gelijk even samen een bakkie gedaan. Heerlijk buiten in de stralende zon tot hij het te warm kreeg in zijn overhemd met lange mouwen haha. Gisteren hadden we vooral bij gekletst over werk, nu ook een beetje meer over zijn vakantie. Omdat we binnen even door waren gaan kletsen zag zijn leidinggevende ons en die had gelijk ook wat vragen voor mij. Kwam dus eigenlijk wel goed uit dat we naar binnen waren gegaan. Ook even het werkhuis in gelopen omdat Karima ook op het stadhuis aan het werk was. Met haar was ik natuurlijk de afval challenge aangegaan dus het was leuk om elkaar even te kunnen bewonderen. Hun leidinggevende had me overigens ook al een compliment gegeven want die had ook gelijk gezien dat ik toch behoorlijk wat kwijt was. Het is toch steeds weer leuk om te horen en dat het dus niet alleen mezelf opvalt dat ik weer wat slanker ben. Met Karima afgesproken dat zodra we weer allebei op kantoor mogen werken we nog een keer gaan lunchen in de stad. Dat zal dus nog wel even duren maar we hebben het allebei verdiend. Want ook zij ziet er echt goed uit.

Daarna moest ik wel snel naar huis anders zouden de kinderen voor een gesloten deur staan. Maar uiteraard zat het verkeer me ontzettend tegen en stonden ze alsnog voor een gesloten deur. Ik had in Zaandam Elina al een berichtje gestuurd dat mocht ik nog niet thuis zijn als ze uit school kwamen ze maar even bij een van de overbuurtjes de huissleutel op moest halen. De muts bleek alleen haar telefoon te zijn vergeten dus zag het berichtje pas toen ze al door de overbuurman naar binnen was gelaten. Die had haar voor de deur zien staan en mij nog niet thuis zien komen.

Niet heel lang daarna kwam ik ook thuis dus anders hadden ze amper buiten hoeven staan en het was zalig weer dus heel erg was het ook niet geweest. Mijn nieuwe sportkleding werd vlak daarna ook geleverd. Omdat ik zoveel ben afgevallen zat natuurlijk ook die te ruim dus heb ik mezelf verwend met in totaal 2 nieuwe sets. 1 had ik vorige week al binnen gekregen en vandaag de tweede. Dan kan ik weer vooruit.

Na gezamenlijk te hebben geluncht ging Lorenzo mijn zijn vriendjes spelen en zijn Elina en ik op de fiets naar mijn schoonmoeder gegaan om de broden te brengen die ik vanmorgen bij de bakker voor haar had gehaald. En nadat we dat hadden gedaan zijn we samen naar de lange nieuw gefietst voor cadeautje voor Sterre (dochter van vrienden van ons en vriendinnetje van Elina). Sterre is afgelopen zondag aan een blinde darmontsteking geopereerd. Dus ik had al een cadeautje gekocht afgelopen maandag en Elina had van alles geknutseld voor haar. Bij de ‘Alles’ (zo’n goedkope winkel) had ze een doos gezien in de vorm van een hart en die wilde ze heel graag halen voor haar om de spulletjes in te doen. Superlief want dat heeft ze van haar eigen zakcentjes betaald. Nadat we dat hadden gedaan zijn we ook gelijk naar de opticien gegaan. Zowel Elina als ik hebben een nieuwe zonnebril nodig en omdat zij er nu ook een op sterkte nodig heeft konden we dat mooi even doen vandaag. Dan zijn ze tenminste voor onze vakantie nog binnen. Ook daar is het even anders natuurlijk. Waar je normaal alle brillen even kan uitproberen wordt er nu aan je gevraagd echt alleen die brillen op te zetten waar je echt heel zeker van denkt dat het hem zou kunnen zijn. Ze moeten elke bril namelijk uitgebreid reinigen voor ze hem weer terug mogen hangen voordat een ander hem mag passen.

Mijn bril was eigenlijk zo uitgezocht en ook die van Elina hadden we snel bepaald. Het bestellen duurde echter heel veel langer. Ze konden de gegevens van Elina namelijk niet vinden in het systeem. We hebben haar brillen in Haarlem gekocht maar bij filiaal IJmuiden laten afleveren maar nergens was ze te vinden. Na heel wat telefoontjes en speurwerk in de PC bleken ze Elina met geboorte datum 13-7-2010 in het systeem te hebben gezet in plaats van 30-7-2010. Tja dan word het een stuk lastiger zoeken natuurlijk. Maar uiteindelijk is het dus toch gelukt de brillen te bestellen. Ik ben weer blut maar er zijn 2 leuke zonnebrillen onderweg. Over twee weken kunnen we ze waarschijnlijk op halen.

Na de opticien is Elina naar huis gegaan terwijl ik nog even naar de intertoys ging. Bij de opticien kreeg ik namelijk een berichtje van die vrienden van ons dat naast hun oudste dochter nu ook hun zoontje in de lappenmand zat. Die bleek gisteren tijdens een val zijn arm te hebben gebroken. Dat leek nog mee te vallen gisteren maar omdat hij toch te veel pijn bleef houden hadden ze vandaag alsnog foto laten maken en hij moest dus alsnog in het gips. Tja we kunnen natuurlijk niet alleen voor Sterre iets meenemen als hij ook zielig is en als hij en zijn zus dan wat krijgen dan ook gelijk de jongste van het stel ook maar een klein cadeautje. Dus heb ik nog maar 2 cadeaus meegenomen. Elina wilde heel graag mee maar ik vind nog steeds dat als het niet nodig is met meer mensen de winkel in te gaan je dat niet moet doen. Dus ben ik maar even alleen gegaan.

En dan kon Elina zich thuis ook klaar gaan maken voor haar allerlaatste musical les bij de Telekidsmusical school. Volgend seizoen gaat ze er niet meer heen. Ze gaat kijken of ze hier dan bij Musical Kids Eigenwijs mee kan gaan doen. Teerwijl ik naar huis fietste kwam ik Lorenzo tegen maar ik vergat hem te zeggen dat hij er aan moest denken zo naar huis te komen omdat we naar Beverwijk moesten. Dus toen we bijna de deur uit moesten kon ik hem gaan zoeken. Nergens was hij te bekennen. Niet bij de speeltuintjes, niet bij het huis van zijn vriendje, niet op het schoolplein en ben bijna de hele wijk nog door gefietst. Omdat ik op tijd naar Beverwijk wilde en hij zelf de huissleutel had met Rick gebeld en afgesproken dat ik een briefje op de deur zou hangen dat ik al weg was en dat als er wat was hij papa kon bellen.

Precies toen ik de straat uit wilde rijden zag ik hem in de verte aan komen fietsen. Toen ben ik toch nog maar even omgedraaid zodat hij toch gezellig met ons mee kon. In Beverwijk werd ons verrassingsbezoek gelukkig goed ontvangen. We waren uiteindelijk niet de enige die op onverwachts ziekenbezoek kwamen maar we konden toch niet al te lang blijven omdat Elina naar musical moest. We waren door al het haasten alleen wel haar traktatie vergeten. Omdat ze in de zomer jarig is trakteert ze altijd de laatste les, gelukkig konden we Rick de opdracht nog geven om langs huis te rijden om het op te halen voor hij Elina van de les ging ophalen.

Nadat we Elina hadden afgezet zijn Lorenzo en ik op speurtocht gegaan naar een vaderdagscadeau. Ik had met Elina al wel bepaald wat het moest worden maar het moest nog wel even aangeschaft worden. Uiteindelijk hebben we het gevonden bij de 3^de winkel die we bezochten. Rick heeft wel gevraagd wat we daar gekocht hebben (hij kon het op de rekening zien) maar Lorenzo en Elina hielden ook heel braaf hun mond gelukkig. Hopelijk is hij er zondag blij mee. Op de terug weg naar huis heb ik Lorenzo nog getrakteerd op een ijsje.

En daarna ben ik thuis aan het eten begonnen zodat we direct konden eten toen Rick en Elina thuis kwamen. Ik had pompoen/wortelsoep op de planning staan maar die beviel Rick en mij toch niet zo heel erg goed. Lorenzo vond hem op zich wel lekker dus heeft er eigenlijk nog het meeste van ons allemaal van op. Toch eens een ander recept voor zoeken. En het is ook niet echt pompoen tijd natuurlijk dus misschien in het najaar eens een ander recept gaan uitproberen.

Na het eten hebben we de kinderen weer op bed gestopt en wilde we samen even TV kijken. Dat liep echter ietsje anders. Toen we de TV aan gingen zetten zag ik al nog meer strepen door het scherm komen. Ik had al paar weken idee dat beeld steeds ietsje slechter werd maar dacht dat het kwam omdat we laatste tijd wat meer naar TV schermen hebben gekeken. Meer als geintje van, o kijk eens wat een mooi scherp beeld, en moet je eens kijken wat een mooi groot formaat je tegenwoordig hebt kunnen we onze eigen thuis bioscoop maken etc. Ik vroeg me dus af of het aan mij lag of dat Rick dit ook had. En ook hij had dat gevoel dus we waren beide gek of beide niet. Nou het bleek het laatste te zijn. Want nog geen 5 minuten later kwamen er nog meer strepen bij en dit keer niet alleen horizontale zwarte strepen maar gekleurde strepen verticaal over het beeld heen. TV kijken op die manier was echt geen optie meer. Nog gecontroleerd of het aan de apple tv lag maar ook de gewone TV zenders deden het. Uitzetten en weer aanzetten hielp ook niet. Die is dus na 12 jaar trouwe dienst nu toch echt overleden. Gelukkig hadden we ons dus al enige tijd georiënteerd op TV’s en dus hadden we snel uitgevonden wat we nu wilde doen. We hebben vanavond dus maar gelijk een nieuwe besteld die vrijdag al weer binnen komt. We hebben besloten de kinderen nog niets te vertellen. Die kijken toch heel weinig TV dus hebben het pas door als we de oude morgenavond hebben weg gehaald. Dus ik denk dat ze vrijdag ochtend pas zich gaan afvragen waarom de tv van de muur is.

Nadat de nieuwe TV was besteld hebben we maar Qwirkel en Triominos besteld. Ook erg gezellig. En had ik gelijk een goed excuus om geen was te hoeven vouwen. En nu gaan we lekker ons bedje opzoeken want morgen wederom een lange dag voor de boeg met weer eerst een buiten training van mijn sportschool.