Ik stond best wel vrolijk op vandaag, mede door dat we dus nu echt kunnen gaan aftellen richting onze vakantie. Na zoveel weken thuis werken ben ik wel toe aan een echt andere omgeving. De kinderen waren vanmorgen ook erg vrolijk al waren ze niet bepaald snel. Om 7:00 heb ik ze wakker gemaakt en dan nog was het haasten om ze op tijd op school te krijgen. Tenminste haasten, ik bleef ze achter de vodden aanzitten maar zij hadden het tempo van een slak die zijn hele huisje mee moet slepen. Ik was al om 7:30 helemaal klaar en zat al aan mijn werk maar bij hen dacht ik die gaan nooit klaar zijn om naar school te kunnen. Toch had ik ze uiteindelijk op tijd de deur uit, oké ze moesten wel gaan haasten maar ze bleken beiden net voor 8:30 in de klas plaats te hebben genomen.
Ik had op dat moment eigenlijk even de vloeren willen dweilen van de beneden verdieping want daar was ik gisteren niet meer aan toe gekomen. En als de kinderen naar buiten en weer naar binnen blijven lopen heeft dat ook weinig nut. Maar ik was vergeten dat ik vandaag om 8:30 al mijn eerste afspraak had dus dat dweilen toch nog even iets meer uitgesteld. Misschien morgenmiddag een gaatje voor maken al moet ik dan wel weer eerst opnieuw stofzuigen natuurlijk. Want vandaag hebben ze weer genoeg rotzooi naar binnen gelopen.
Nadat ik mijn eerste 2 afspraken van vandaag er op had zitten moest ik richting mijn manueel. Het was weer een ware martelgang al gingen er gelukkig geen naalden mijn rug in deze keer. Heel even was ik bang van wel toen ze van de behandeltafel wegliep en niet aangaf dat ik op mocht staan maar ze bleek een kriebel in haar keel te hebben en gewoon een slokje water te gaan pakken. Kijk als het nodig is dan moet ze het doen maar ik sta er eigenlijk nooit om te springen. Het is gewoon pijnlijk als ze met die naald in je rug prikt en wroet tot dat de spier verkrampt. Maar goed het helpt wel.
Na de manueel moest ik snel weer richting huis want vandaag stond er ook weer het geven van een training op het programma. Die begon al om 10:00 dus Femke was al zonder mij begonnen zoals afgesproken maar ik wilde zo snel mogelijk haar gaan ondersteunen. In de ochtend had ik de kinderen deze keer weer de keuze gegeven overblijven of naar huis komen en stil doen. Lorenzo koos voor het eerste en Elina vond het dan toch leuker om wel naar huis te komen. Ik snap het ook wel. Lorenzo heeft nog veel klasgenootjes op de overblijf Elina geen meer. Dan is het natuurlijk ook minder leuk om wel nog heen te moeten.
Gelukkig hadden wij om 12:15 ook even een pauze van 45 minuten ingelast dus kon ik alsnog het grootste deel gewoon gezellig doen voor Elina. En kon ik haar zelf weer richting school sturen. De training was vervolgens klaar voordat de kinderen uit school kwamen. Ik vind dat Femke en ik ondanks het digitale best een goede training hebben neergezet maar beide hebben we wel geconcludeerd dat je te veel mist om de stof echt goed over te kunnen brengen. Wanneer je fysiek bij elkaar ziet dan kan je veel beter zien of mensen nog aan het nadenken zijn, lijken ze ook eerder vragen te durven stellen enzo. De interactie tussen deelnemers en ons was oké maar onderling werd er weinig van mening gewisseld terwijl dat bij dit soort trainingen toch ook erg belangrijk is. Eind van de zomer is nog een trainingsgroep die zullen we toch live gaan inplannen.
Om 14:30 toen ik net de training aan het afronden was kwam Esmee het overbuurmeisje al langs om te vragen of Lorenzo kon spelen. Zij heeft sinds haar overstap naar een andere school continu rooster dus is veel eerder uit en ze lijkt dat steeds te vergeten. Zodra Lorenzo thuis kwam is hij haar meteen gaan ophalen. En ze zijn weer heerlijk in de hut gaan spelen terwijl Elina naar balletles ging. Omdat ze weer zo gezellig aan het spelen waren en Esmee meer trek had in de broodjes die wij aten dan wat er bij haar thuis op het menu stond hebben de twee weer geregeld dat ze bij ons mee mocht eten. Het is toch wel handig voor die twee dat zowel de overburen als wij daar heel gemakkelijk in zijn. Er wordt regelmatig bevraagd wat de potschaft die avond en dan volgens mij gezamenlijk besloten bij wie ze het liefst willen eten. En tja ik kan ze geen ongelijk geven. Als je kunt kiezen tussen twee maaltijden ga je natuurlijk voor het geen wat het lekkerste is.
Tegen de tijd dat Elina terug was van ballet had ik de broodjes net gebakken en zo zaten we gezellig met 5 man aan tafel. Omdat Elina altijd pas rond 18:30 thuis is van ballet was het daarna wel echt tijd om snel te gaan douchen en ze richting bed te krijgen dus na het eten kon Esmee dit keer niet meer echt blijven spelen. Tegen 20:00 hadden we ze toch op bed liggen en konden wij dus ook nog even gaan genieten van ons avondje. Ik had nog wat wasgoed liggen dat gevouwen moest worden dus al tv kijkend heb ik dat gedaan. Morgen ruim ik het wel weer in de kasten nu ga ik lekker van mijn bedje genieten.
Reactie plaatsen
Reacties