Zoals ik gisteren al aan had zien aankomen was ik vandaag bijna niet instaat om mijn bed uit te komen. Je kent vast wel de “Blikken man” uit de “Wizard of Oz”, nou zo voelde ik me vanmorgen. Ik had ook smeerolie nodig om mijn ledematen in beweging te krijgen. Maar ach dan weet je in ieder geval dat je lijf echt goed aan het werk is geweest.
Nadat ik dan toch langzaam in beweging was gekomen had ik een drukke dag voor de boeg. Niet eens super veel afspraken maar gewoon heel veel zaken uit de verschillende projecten die opgepakt moesten gaan worden. En dat heb ik geweten. Elk uur heb ik wel geprobeerd even op te staan, te kijken hoe het met de kinderen ging en weer even mijn drinken aan te vullen. Maar verder heb ik echt hard door kunnen werken en behoorlijk wat zaken geregeld gekregen.
Zowel Elina, als Lorenzo hebben hun huiswerk voor vandaag keurig gemaakt en hadden mijn hulp daar niet bij nodig. En ze hebben zich ook de rest van de dag echt wel heel erg keurig gedragen. Dit soort werkdagen is het echt prima te doen zelfs met de kinderen thuis. Dan merk je toch dat ze al wat ouder zijn en echt wel instaat zijn voor een deel voor hun zelf te zorgen. Oké ik moet ze af en toe helpen herinneren dat ze iets moeten eten en dat ze moeten drinken maar verder heb ik vandaag weinig hoeven doen. Ook geen grote ruzies tussen hen twee wat ook wel erg prettig is. Dat is op andere dagen wel anders geweest. Maar je merkt dat ze allebei echt wel beter in hun hum beginnen te raken nu de sporten en school weer voor een deel begonnen zijn.
Toen Rick rond 17:15 thuis kwam was ik nog druk aan het werk. Terwijl ik eigenlijk maar tot 16:00 zou werken op de dinsdagen. Maar als ik zo goed bezig ben heb ik vaak de tijd niet in de gaten zo ook vandaag. Ik was dus ook vergeten de broodjes uit de vriezer te halen. Oeps. Aangezien die twee uur van te voren er uit moeten was het geen optie meer voor het avond eten. Gelukkig had ik nog Turkse broodjes in de voorraadkast liggen om af te bakken en dus is Rick in de winkel Shoarma gaan halen en hebben we heerlijk broodjes shoarma gegeten. Omdat de temperatuur buiten ook nog steeds erg goed was hebben we ook weer heerlijk buiten kunnen eten. Ik hou echt van dit weer. Niet te warm, maar wel warm genoeg om in je shirtje in de tuin te kunnen zitten. Overdag ook al een paar keer mijn telefoon gesprekken al zittend in het zonnetje gevoerd. Zo is het thuis werken echt geen straf. Oké ik blijf het contact met mijn collega’s missen en de dynamiek van het stadhuis maar wat extra van de buitenlucht kunnen genieten, zeker nu er niet om de haverklap vliegtuigen over vliegen, is toch ook wel erg lekker. Al hoop ik voor de luchtvaart sector dat deze wel weer aan gaat trekken. Voor ons is het heerlijk rustig en er zouden echt wel minder vliegtuigen mogen blijven vliegen van mij. Voor de korte vluchten die ook prima per trein bereikbaar zijn zouden vluchten geminimaliseerd kunnen worden. Zelf hou ik echter ook wel van reizen dus voor de lange afstanden moeten ze natuurlijk wel gewoon blijven. Al verwacht ik dat vluchten binnen europa ook echt wel weer op gang gaan komen. In 1,5 uur vlieg je vanaf hier naar Spanje, dat is toch een stuk sneller dan met de trein of de auto haalbaar is. En zeker voor zakelijk verkeer snap ik de keuze voor het vliegtuig dus wel. En ja milieutechnisch misschien niet altijd wenselijk maar economisch gezien is tijd nou eenmaal ook geld.
Maar goed na heerlijk in de tuin onze maaltijd te hebben genuttigd zonder overvliegende vliegtuigen werd het tijd om de kinderen richting hun bed te bonjouren. Ik ben nog steeds aan het voorlezen uit het Dolfje weerwolfje boek ‘Weerwolf Nachtbaan’. Het is echt een leuk spannend kinderboek waar de sprookjes uit het sprookjesbos gebruikt worden in het verhaal. Vooral als ik het stemmetje van Leo de Weerwolf doe liggen ze af en toe helemaal in een deuk, terwijl op andere momenten ze echt aan mijn lippen hangen omdat het verhaal een spannende wending krijgt. Het is een boek wat ze ook prima zelf zouden kunnen lezen maar ze vinden het geweldig als ik er uit voorlees en ik vind het heel erg leuk om te doen.
Nadat de kinderen op bed lagen hadden Rick en ik even tijd voor ons zelf. En dus hebben we weer een serie gekeken. Om 21:00 was het weer tijd voor de Weekly exchange van Empath. Het blijft toch een vreselijk tijdstip maar tja het is niet anders. Ik merkte wel dat ik na zo’n lange werkdag helemaal gaar was en toen ik het woord kreeg had ik gewoon moeite met uit mijn woorden te komen. Ik had echt moeite met het vinden van de juiste Engelse woorden voor wat ik wilde zeggen. Ze zullen wel gedacht hebben wat een gestotter haha. Gelukkig wist ik uit eindelijk wel over te brengen wat ik wilde. Vandaag was het onderwerp hoe geven we vorm aan het telewerken, wat kunnen we er voor de toekomst van leren en wat doen we om zo gezond mogelijk te blijven in de thuiswerk omgeving. We hebben weer leuke gedachten met elkaar uit kunnen wisselen. Maar nu ben ik echt helemaal gaar gekookt en ga ik dus even uitrusten in mijn bedje.
Reactie plaatsen
Reacties