Dag 15/ 30 maart 2020

Gepubliceerd op 30 maart 2020 om 23:08

Tijd voor creativiteit, nieuw dagschema en goed nieuws over het herstel van mijn mama. Dat zijn eigenlijk de kenmerken van vandaag. Voor het eerst wat regen tijdens een gepland buiten moment maar verder blijft het heerlijk lente weer. Het zonnetje buiten doet me goed zelfs als ik alleen achter het raam er van kan genieten.

Vanmorgen de dag gestart met het opstellen van ons dagprogramma. Dat was een goede zet bleek al snel. Doordat ze er zelf per dag wat over kunnen zeggen nu gaf ze wel een goed gevoel. Vandaag naast het schoolwerk ook ruimte voor handvaardigheid. Lekker even knutselen. Heerlijk om hun fantasie te zien. Lorenzo heeft allemaal mooie bloemen in potjes gemaakt om voor het raam te zetten. En Elina heeft allemaal figuren uit een vel geknipt en daar crêpepapier achter geplakt. Dat ziet er vanuit buiten ook leuk uit als mensen voorbij lopen. Lorenzo moest ook een kaart maken vanuit zijn schoolopdracht. Deze kaart wordt naar een groot verzorgingshuisgestuurd door de juffen. Leuk initiatief dat school dat zo regeld. Hij vond het wel lastig om te bedenken wat hij er dan op moest zetten. 'Mama ik ken toch niemand in dat huis?'. Dus hebben we er samen maar wat liefs op geschreven.

Omdat ik best wat calls voor mijn werk had waar ik echt niet gestoord bij kon worden moesten de kinderen zich vandaag echt stil houden. op die momenten hadden we dingen op de planning staan zoals even op de ipad spelen en buiten spelen. Helaas regende het precies op dat moment maar dat hinderde die twee van mij niet. Ze gingen weer heerlijk hun knikkerspel op de overloop spelen. Op een gegeven moment was het echter wel heel verdacht stil. Dus na mijn zoveelste call ben ik maar even stiekem naar boven gegaan. Want verdacht stil betekend vaak dat ze of zo'n ruzie hebben gehad dat ze even allebei zich terug getrokken hebben op hun eigen kamer of ze zijn samen iets aan het uitvreten wat eigenlijk niet mag. Maar dit keer waren ze gewoon heel lief samen op de ipad naar muziek filmpjes aan het kijken. Ik heb ze toen maar even laten zien dat ze deze filmpjes via de apple TV ook op de TV boven in onze slaapkamer kunnen kijken en dat ze dan makkelijker kunnen zitten en het beeld ook groter is. Dat zagen ze wel zitten en heerlijk op onze kussens onder onze deken zaten ze vervolgens samen verder te kijken op youtube.

Zo hebben ze vandaag ook een filmpje zitten te kijken van ene Bibi en Elina vind het wel een goed idee om dat zelf ook te gaan doen. Zie hieronder het filmpje.

Nou ik kan je vertellen dat Elina haar slaapkamer waarschijnlijk wel 4 tot 6 keer in de kamer van Bibi past, ze haar broer en ons niet zo ver krijgt dat we haar elke keer spullen en eten komen brengen en dat ze überhaupt niet op haar kamer zou mogen eten. Even een kleine omschrijving van haar kamer: De deur kan nog net aan open, dit komt niet alleen omdat er een kast staat waardoor de deur niet helemaal open kan maar ook omdat ze achter haar deur een soort van privé vuilnisbelt aan het creeëren is bestaande uit kleding, knutsels en allerlei papieren en andere rotzooi. vervolgens is als je geluk hebt ongeveer 1vierkante meter vloeropervlak zichtbaar. Wederom niet alleen omdat ze de kleinste slaapkamer heeft waar naast een kast en bed ook een klein bureautje opstaan maar omdat ze ook nog een mega (wel hele gave) podiumsurprise er heeft staan, ook hier weer kleding, handdoeken, knuffels, speelgoed en weet ik wat nog meer over het vloeropervlak verspreid ligt. Helaas kan ik niet zeggen dat ze dit van een vreemde heeft. Zelf had ik vroeger denk ik wel het formaat slaapkamer als die van Bibi en ook daar was het met regelmaat of er een atoomboom ontploft was. Tot menige frustratie van mijn ouders. Maar goed even terug naar Elina haar idee om ook een 24uur opsluit challenge te houden in haar slaapkamer. Gezien haar kamer dus een grote vuilnisbelt is kunnen we haar kamer al amper stogzuigen, als zij daar gaat eten en haar kennende daar genoeg bij kruimelt maakt dat de vuilnisbelt wel heel erg compleet. Dus wij zien dat niet helemaal voor ons. Dus ze moet zelf maar een andere challenge bedenken. het idee van jezelf voor een leuke uitdaging zetten vind ik wel leuk. Al is het zo veel binnen moeten blijven en zo weiig contacten met je vriendinnen al een challenge op zich zelf. Al hebben wij het echt nog wel erg goed samen. We hebben geen groot huis maar hebben allemaal onze eigen ruimte waar we indien behoefte ons terug kunnen trekken. We hebben contact met elkaar en kunnen ons dus ook samen vermaken. Ik heb heel veel knutselspullen in huis omdat ik het altijd al belangrijk vind dat ze hun creatieviteit kwijt kunnen, heel veel spellen en speelgoed dus ze hoeven zich hier echt niet te vervelen.

De kinderen hebben zich vandaag ook echt heel goed gedragen, op een enkel akkefietje na zijn ze super lief geweest. Ik heb al mijn calls kunnen doen zonder gestoord te worden en heb ze dan ook laten weten dat ik super trots op ze ben. Want ik hoor echt wel andere verhalen van collega's en vriendinnen. Kinderen die continu aandacht vragen, die steeds ruzie maken etc. Ik kan af en toe op ze mopperen en er zijn wel echt wel wat extra spanningen maar ook daar leer ik steeds beter mee omgaan. Liefde en aandacht, ze even uit laten razen en dus maar even niet reageren en daarna gewoon een extra knuffel en aandacht voor het feit dat ze het gewoon heel moeilijk vinden nu lijkt echt het beste te werken. Fout gedrag wel echt afkeuren maar wel begrip tonen als de woede weer is bedaard. En zo merk ik dat we ook naar elkaar toe groeien als gezin.

Ik vraag me in angst af hoe dit is bij gezinnen waar kinderen al in angst leven omdat er sprake is van huiselijkgeweld. Als ik al merk hoeveel moeite het mij kost om juist extra rustig te reageren dan normaal, juist iets meer te accepteren ipv strenger te zijn dan besef je dat die kinderen het waarschijnlijk nog moeilijker hebben nu. Want zij staan extra onder spanning maar de ouder die het geweld pleegt ook. Die heeft altijd al een probleem met het beheersen van de agressie of nieging tot misbruik laat staan met alle extra stress die er nu ontstaat. Ik hoop dat scholen hier enigzins zicht op hebben en hierin iets kunnen betekenen. Maar ik denk ook dat op school niet altijd zichtbaar is waar er sprake is van kindermishandeling. Maar ook al die mensen die door hun partner mishandeld/ misbruikt worden zullen het nu extra zwaar hebben. Mijn gedachten gaan naar hen uit en ik hoop dat ze de kracht hebben deze periode te overleven en dat zij ergens de kracht en moed vinden om aan de bel te trekken en hulp te gaan zoeken voor het te laat is. Voordat ze zelf iets doen waar ze spijt van gaan krijgen of voordat de pleger te ver gaat en onherstelbare schade aanricht.

De maandagmiddag is voor Elina normaal de dag dat ze van 16:00-18:15 balletlessen heeft. Nu die natuurlijk stil liggen heeft ze wel opdrachten gekregen van haar juf dus daar moest ze vandaag van mij mee aan de slag. Net als gisteren betekend dat, dat ze weer op de tafel moest starten. Bedankt #BalletstudioJolein voor het excuus aan onze dochter om op de tafel te mogen liggen en dansen haha. Ook heeft Elina weer geoefend voor haar musical. Door zoveel mogelijk troep op haar kamer aan de kant te schoppen kon ze blijkbaar net voldoende ruimte maken om daar te kunnen oefenen.

Lorenzo ging buiten proberen de bal hoog te houden en balletje te trappen in de poort. dat ging echter niet naar zijn zin dus die kwam helemaal pissig op zich zelf weer naar binnen. Mama ik kan helemaal niets. Ik heb dan aan de ene kant zo te doen met hem en aan de andere kant voel ik me ook machteloos omdat ik niet zo goed weet hoe ik er op moet reageren en wat ik kan doen. Ik merk dat hij wel vaker van dat soort woede aanvallen op zich zelf heeft en dat het lijkt alsof hij weinig geloof heef in zich zelf. dat heeft hij eigenlijk altijd al. Ik denk dat dit ook komt doordat hij zo gemakkelijk leert, alles gaat hem eigenlijk heel gemakkelijk af dus hij heeft eigenlijk nog nooit geleerd echt zijn best ergens voor te moeten doen. Ik zie dit ook bij zijn schoolwerk. Als het dan eindelijk een keer echt uitdagend is voor hem raakt hij gefrustreerd en moet je echt de strijd met hem aan om hem door te laten zetten. Als iemand tips heeft hoe je hier nou eigenlijk het beste mee om kan gaan dan hoor ik die heel graag. Nu laat ik hem alleen even uitrazen en met rust en probeer dan met hem te praten over wat hij juist wel allemaal heel goed kan, stel vragen als: moet je alles in 1 keer goed kunnen?, kon je meteen lopen als baby, denk je dat mama alles meteen goed doet op haar werk, denk je dat wij alles makkelijk vinden? vind je het leuk als alles te gemakkelijk is? Daar komen dan heel duidelijke antwoorden op en dan zie je het wel vallen bij hem en kalmeert hij weer echt. maar het draagt niet bij aan de groei van geloof in zich zelf. En dat is als ouder echt heel lastig om te zien. je wilt dat ze opgroeien tot personen die in zich zelf geloven (zonder naast de schoenen te gaan lopen). maar wie weet komt dat vanzelf met de tijd.

Rick en ik vinden het vaak heerlijk om voor dat we nog even tv gaan kijken samen een potje Qwirkel en/of Triominos te spelen. Zo ook deze avond. Alleen had Rick daar achteraf wel enigzins spijt van :-p haha

Ik was voor het geluk geboren deze avond. Bij Triominos was het eerste potje al heel snel klaar. Rick wist iedere keer iets neer te leggen waardoor ik mijn volgende zet kon doen terwijl hij vaak moest rapen om überhaupt wat aan te kunnen leggen. Bij de revange ging het iets slechter maar dan nog wist ik deze met overtuiging te winnen. En waar bij Qwirkel Rick voortvarend van start ging en de ene na de andere leek neer te kunnen gaan leggen, keerde het tij ongeveer halverwege en wist ik ook hier de winst op mijn naam te zetten. En aangezien ik een man heb die niet zo heel goed tegen zijn verlies kan was hij er daarna wel helemaal klaar mee. Gelukkig blijft hij niet lang nukkig en gaat hij niet met dingen gooien en schreeuwen zoals zijn zoon maar we zijn toch maar even tv gaan kijken. De zoveelste bondfilm. Want de premiere van de nieuste James Bond mag dan uitgesteld zijn, RTL8 heeft zijn planning om elke dag een van de oude films uit te zenden tot aan de oorspronkelijke premiere datum wel door gezet. Nu was quantum of solance aan de beurt. Het blijven toch leuke films ondanks het hoge niet realistisch gehalte. 

Er was vandaag trouwens niet geheel onbelangrijk ook weer goed nieuws over mijn moeder. Haar koorts is de hele dag weg gebleven en ook geen verhoging meer. Als dit nu zo blijft durven we weer te gaan hopen dat het herstel echt ingezet is. Nu weer lekker slapen en morgen weer fris en fruitig beginnen aan een nieuwe dag.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.