Dag 7/ 22 maart 2020

Zondag is voor mij normaal een dag die ik begin bij Happy Bodies maar dat is nu natuurlijk niet mogelijk. Omdat Rick en ik allebei toch zo fit mogelijk willen blijven zijn we allebei even gaan hardlopen. Rick eerst en daarna ik. Toch merk ik dat mijn conditie ondanks alles wat ik heb gedaan toch al is afgenomen en mijn lijf zeurt meer dan normaal. Deze keer maar 4,5 km weten te rennen. Het was gelukkig niet heel druk op straat dus het ontwijken van mensen ging behoorlijk gemakkelijk op de meeste stukken. Ik ben met bogen om mensen heen gerend, ben over de straat gegaan wanneer er mensen op de stoep voor hun huis zaten en als ik een straat in wilde slaan waar ik zag dat het wat drukker was rende ik door tot een straat rustiger of zelfs leeg was. Maar toen ik in de buurt van een park kwam zag ik veel auto’s staan en toen ik het park in keek zag ik veel mensen. Ik ben er dus maar aan voorbij gerend want afstand houden tijdens het rennen zou daar onmogelijk zijn geweest. Ik heb ook begrepen dat bij het hardlopen je de afstand tot andere groter moet houden dus dat probeer ik echt te doen. Een groot deel lijkt net als mij dit ook echt te doen maar helaas dus ook nog veel mensen niet. Ik snap de behoefte om met dit mooie weer veel naar buiten te gaan die behoefte heb ik zelf ook. Maar ik beperk het echt tot het hardlopen en fietsen en dus hier in het speeltuintje als er verder geen andere zijn.

Na het hardlopen heb ik ook nog even, op gepaste afstand,  bijstaan praten met een van mijn overbuurmannen. Zij hebben 3 pubers in huis en met name hun 2 oudste vinden de maatregelen erg lastig. Ze mogen natuurlijk niet met groepen vrienden afspreken en dat blijkt toch ook op die leeftijd nog tot de nodige discussies te leiden. Ik had stiekem de hoop dat ze naar mate ze ouder worden het beter begrijpen en zich er ook echt aan houden maar dat blijkt dus toch niet zo te zijn. Misschien accepteren mijn kinderen het nog wel bijna beter dan zij.

Na dat ik me lekker weer opgefrist had hebben we er een lekker luie zondag van gemaakt. We hadden eigenlijk op verjaardagsvisite gegaan als Corona er niet was geweest maar nu hoefden we even niets. Lekker spelletjes spelen, kijken naar de voorstelling die Elina en haar vriendinnetje hadden gemaakt en nog wat meer spelletjes spelen. Het was prima om op die manier even te ontspannen. Lorenzo was lekker bij zijn overbuurmeisje aan het spelen. Dit had hij ook echt even nodig. Hopelijk kan hij er de komende week dan ook weer even tegen.

Hij is toch wat sneller verdrietig en driftiger dan normaal. Hij heeft altijd al wel een beetje een kort lontje maar is nu nog sneller geprikkeld. Maar goed hij is ook pas 8 jaar, ik kan me niet voorstellen hoe lastig het voor hem moet zijn om deze situatie echt te begrijpen. Ik vind het dan ook lastig om te bepalen wat er echt in zijn hoofdje om lijkt te gaan. Hij lijkt aan de ene kant de ernst wel goed te snappen, is er zelfs een beetje bang van, maar aan de andere kant is het toch ook moeilijk te bevatten dat ook met vriendjes en vriendinnetjes spelen even geen optie is. Met de overbuurvrouw dan ook afgesproken dat zij wel met elkaar mogen spelen zolang geen van ons ook maar iets van ziekte verschijnselen heeft. Maar daar buiten hou ik het toch op afstand zeker omdat je niet weet of broertjes, zusjes, ouders of andere contacten van die kinderen niet ziek zijn. Met de overbuurvrouw en met de moeder van het vriendinnetje van Elina kan ik dat wel afstemmen.

Ik weet ook niet of ik hier goed aan doe en of dit onder te laks reageren valt maar het voelt voor nu goed om te doen. Het is continu de afweging maken tussen streng alle regels hanteren en overdacht schipperen binnen wat mag en kan. Dat is eigenlijk de hele week al zo. Of we het echt goed doen zullen we in de loop van de tijd merken.

Verder was het vandaag niet echt heel bijzonder. Eigenlijk was hij dus verder niet echt anders dan voor de Corona periode. Alleen konden we nu natuurlijk niet meer langs bij oma de revalidatie. We hebben haar dus toch maar weer even gebeld. Ze lijkt het wel lastig te vinden ons niet in het echt te kunnen zien maar zo houden we toch nog contact en kan ze ook haar kleinkinderen wel blijven zien.

Morgen moet er weer gewerkt worden en de kinderen weer aan hun schoolwerk. Zeer benieuwd hoe de week weer zal gaan lopen en of er nog meer maatregelen door het rijk opgelegd gaan worden. Zeker gezien de berichten op het nieuws dat er zoveel mensen zijn die massaal toch naar het strand en parken gaan en daarmee echt de 1,5 meter afstand regel niet in achtnemen. Vandaag was er daarom namelijk al een NL Alert uit gegaan met nogmaals dit dwingende verzoek maar heb niet het idee dat dit binnenkomt bij de mensen waar het omgaat. We zullen het allemaal wel gaan merken deze week. Tot nu toe vind ik dat ons kabinet onder leiding van de premier het erg goed doen. Ik zal zelf nooit op de partij van onze premier stemmen maar samen met zijn team maakt hij doordachte keuzes, stelt Nederland boven elk politiek belang en weet rust en kalmte te bewaren in deze zware tijden. Dit vraagt veel van hem en zijn team, qua tijd, aandacht, energie en incasseringsvermogen. En dat doet hij echt goed. Ook dat wilde ik nu toch nog wel even gezegd hebben.