Witte donderdag de dag dat Jezus met zijn leerlingen aan tafel ging om zijn laatste avondmaal te nuttigen. De maaltijd van brood en wijn Het Pascha. Daarmee wordt de bevrijding van het volk Isräel in Egypte gevierd. Het is de het begin van het paasweekend dat zo belangrijk is binnen het Jodendom en Christendom. Dit jaar is Pasen toch net even anders dan andere jaren. We vieren het niet met grote groepen familie maar alleen met het eigen gezin en in ons geval mijn schoonmoeder. Normaal zouden vandaag de kinderen een studiedag hebben gehad en morgen op Goede Vrijdag een vrije dag zodat we een extra lang weekend zouden hebben samen. Nu was er vandaag gewoon schoolwerk en was de dag niet heel veel anders dan de afgelopen 3,5 week.
Vandaag was weer eens een dag waarop ik veel strijd moest leveren met Lorenzo om hem aan zijn huiswerk te laten beginnen. Ik heb het idee dat het steeds erger wordt, dat hij steeds meer last heeft van het niet hebben van een klasse structuur. Of we nou werken met een planning of juist niet het maakt allemaal niets uit bij hem. Deze week heb ik namelijk geprobeerd om alleen maar het stoplicht op te hangen en van wege het mooie weer verder geen planning te maken. Als je het huiswerk af hebt is de afspraak dat je wat anders mag gaan doen. Maar alles is hem te veel lijkt wel en hij vind alles te moeilijk. Terwijl hij kan echt heel erg goed leren, is een van de snelste van zijn klas en haalt bij de cito toetsen altijd goede cijfers. Vandaag hadden we de afspraak uiteindelijk maar gemaakt dat als hij in ieder geval 1,5 uur even echt goed zijn best zou doen met zijn schoolwerk dat hij daarna dan wel mocht afspreken met Esmee. Dan kan hij de rest van het schoolwerk morgen maken. Het scheelt namelijk dat ze voor morgen geen apart huiswerk hebben meegekregen aangezien het Goede Vrijdag is. Nou daar kon hij zich wel in vinden, Elina vond dat ook wel een goed idee. Ik moet zeggen dat zij naast haar vreselijk brutale momenten af en toe zich verder echt super goed houd binnen deze vreemde situatie. Over het algemeen doet ze haar huiswerk echt zonder al te veel mokken, probeert als Lorenzo vragen heeft, terwijl ik weer eens mijn zoveelste beeldbel moment heb, ze met veel geduld te beantwoorden en is mij daarmee echt tot grote steun. Daar ben ik echt wel trots op en ik zie daarmee gelukkig dat ze naast een pre-puber ook wel echt een heel zorgzame en lieve zus kan zijn.
Blijkbaar heeft onze opvoeding toch nog ergens effect op ze. Soms hebben Rick en ik het idee dat het totaal geen effect heeft wat we ze proberen te leren.
Kijk bijvoorbeeld naar het gebruik van mes en vork, als we geen bestek neer zouden leggen zou op de meeste dagen onze kinderen dat niet eens opvallen, het lijken met regelmaat wel echte holbewoners die alles met hun handen lijken te eten. Hoe vaak we ze wel niet moeten wijzen op het feit dat onze handen het werktuig dienen te bedienen is niet mis. Als we voor iedere keer dat we dat tegen ze zouden moeten zeggen €1,- krijgen dan zouden we snel rijk worden in ieder geval.
Vandaag hebben beide kinderen ook veel gebruik gemaakt van Teams, de applicatie die door school gebruikt wordt om te beeldbellen. Vooral Lorenzo heeft op deze manier vandaag contact gehad met diverse van zijn klasgenootjes die hij echt al een behoorlijke tijd niet meer had gezien en gesproken. Ik kreeg het idee dat hem dat wel weer goed heeft gedaan al heeft het er niet aan bijgedragen dat hij zich weer beter met zijn schoolwerk gaat bezig houden. Ik moet nu juist opletten dat hij niet te veel aan het chatten is en echt met zijn schoolwerk bezig is. Maar ik snap het wel dat hij er behoefte aan heeft. Ik heb er ook extra behoefte aan. Vandaag ook even met een vriendin en een vriend even echt bij gekletst via (Whats-app) bellen. Ik ben echt een sociaal dier, ik denk dat Rick straks nog helemaal moet ontwenningsverschijnselen gaat krijgen als we wel weer de deur uit mogen voor onze sociale contacten. Ik ben toch minimaal 1 á 2 keer per week de hort op in de avond, voor de PvdA of voor een avondje stappen, cultureel/ theater bezoek of gewoon een avondje vrienden.
Vanaf een uurtje of 14:00 zijn de kinderen weer lekker buiten gaan spelen, echt even genieten van het warme lente weer. En zo kon ik weer even lekker door werken. Er was wel continue aanloop van kinderen richting de badkamer en de keuken om water te halen. Er was weer een groot straat watergevecht bezig. Na mijn laatste call ging ik toch ook maar een kijkje nemen eik was toch niet zo blij met hoe ik mijn badkamer aantrof. Het was één groot waterballet en zelfs Rick zijn scheerapparaat was helemaal nat. Blijkbaar hebben ze geprobeerd waterballonnen te vullen bij de wastafel kraan alleen die is daar eigenlijk veel te groot voor. Dus de kinderen maar even duidelijk gemaakt dat ik dat niet meer wil hebben. We hebben voor ze een speciale waterballonnen pomp gekocht gehad maar dat gaat ze niet snel genoeg. Het is een soort plantenspuit die je dus vult met water en dan kun je de ballonnen vol spuiten. De keukenvloer was geen water ballet maar was wel een grote kleurrijke bedoeling. Ze hebben van de week natuurlijk met stoepkrijt een aantal mooie kunstwerken gemaakt ook in de poort, nu lopen ze daar met hun natte schoenen over heen en lopen, als echte kinderen, zonder de voeten te vegen mee het huis binnen. Gevolg mooie stoepkrijt voetstappen over de hele keukenvloer, oeps. Ze maar even gemeld dat ze hun voeten dus echt goed moeten vegen of hun slippers bij de deur even uit moeten trekken.
Om 16:00 zat ik klaar in onze tuin met een wijnglas gevuld met muntwater (alcohol doe ik nog steeds even niet aan), een bakje met nootjes en een bakje met paprika reepjes en tomaatjes. Klaar voor poging nummer 2 van onze musketiersborrel. Nou helaas was ik vandaag echt de enige. Eelco had vandaag een vrije dag genomen van werk en was met de kinderen nog lekker even naar buiten, Josine zat weer eens midden in een berg werk en Wouter moest zijn dochter helpen met een toets voor school. Dus werd het een typische Quarantaine borrel helemaal zielig alleen met al mijn vrienden haha. Maar ik ben niet voor 1 gat te vangen en aangezien de gezelligheid hier altijd voor op straat plaats vind ben ik met mijn glaasje drinken naar voren gegaan en heb ik weer even hangend tegen de auto van 1 van de overburen met hen bij gekletst.
Lorenzo wilde weer dat ons overbuurmeisje mee zou eten, maar aangezien de hele week er wel iemand heeft meegegeten vond ik dat vandaag we wel weer eens met alleen het eigen gezin konden eten. Ik had heerlijke Buritos gemaakt (al zeg ik het zelf) en die konden we weer in tuin op eten. Wat is het toch een feestje om in de tuin te kunnen eten. Wat dat betreft ben ik blij dat dit hele Corona gedoe niet midden in de winter is gebeurd. Dan had de wereld toch echt een heel stuk kleiner geweest. Wij hebben geen mega klein huis maar het is ook niet bepaald groot, met de extra ruimte die de tuin dan geeft is toch wel erg lekker.
Op Witte donderdag wordt al heel wat jaren de Pasion uitgezonden. De Pasion verteld het verhaal van Jezus in zijn laatste dagen. Het verhaal van het laatste avondmaal, het verraad van Judas en de verloochening van Petrus. Zijn gevangenschap en de weg naar de kruisiging. Ieder jaar wordt dit vanuit een andere stad uitgezonden met heel veel publiek maar dit jaar in plaats van een nieuwe versie een compilatie van alle voorgaande jaren. Rick heeft hier helemaal niets mee dus hoefde dit helaas niet te zien dus zijn we wat anders gaan kijken. Maar nadat Rick in bed lag heb ik toch het grootste deel nog even gekeken omdat ik hem had opgenomen. Het was ook dit jaar ondanks alles weer een heel mooie uitzending. En ik hoop dat veel mensen er van genoten hebben en ook de boodschap hebben gevoeld waar het uiteindelijk om gaat: dat hoop, geloof en liefde belangrijk zijn zeker ook in deze bijzondere tijden. Dat je er kracht en troost uit kunt halen.
Reactie plaatsen
Reacties