Kastuitmesten en herindelen ipv langs de voetbal lijn staan. Geen gezamenlijk spelletje spelen wel ouderwetse gezelligheid met vriendinnen maar dan wel vanuit je eigen huiskamer. Dat is de eerste zaterdag van april in 2020. Iets wat we niet snel zullen gaan vergeten.
Tja en dan is het al weer zaterdag, facebook geeft een herinnering van twee jaar geleden. Toen won Lorenzo zijn voetbalteam met 6-0 in een vriendschappelijk potje voetbal. En wat had hij vandaag graag op het veld gestaan met zijn team en wat had ik met dit weer graag langs het veld gestaan. Misschien zelfs wel weer met mijn camera om wat mooiste foto’s te proberen te schieten. Niet dat we nog niet genoeg voetbal actie foto’s hebben maar ik vind het gewoon leuk om te doen en daarna een flinke foto spam te sturen in de groepsapp van zijn team. Maar vandaag dus geen voetbal maar wel prachtig weer.
Nou kan ik natuurlijk lekker lui in mijn tuin gaan genieten van het mooie weer maar ik kan de extra tijd ook benutten om die voorraad kast nu eens echt helemaal uit te zoeken en opnieuw in te richten. Iedereen die mijn kast ooit van binnen heeft durven te bekijken weet dat je alleen met gevaar voor eigen leven er echt in kunt lopen. Met enige regelmaat wordt je bekogeld door dat er spullen vanaf de overvolle planken afschuiven en als je de kast wilt dichtmaken moet je af en toe even met moed beleid en trouw wat spullen extra goed naar binnen duwen en dan hopen dat de deur dicht klikt.
Het werd dus hoog tijd dat ik hem onder handen zou nemen. Dus achterdeur lekker open om toch nog iets van het mooie weer mee te krijgen en gaan met die banaan. Een tijdje terug had Rick een verpakking met rijst laten vallen en dat kwam ik zo her en der nog tegen. Samen met van die hele vieze kleine beestjes. Een speurtocht op het internet heeft mij geleerd dat het om stofluizen gaat die vaak vanuit meel komen. Ze blijken zeer moeilijk uit te roeien te zijn maar ik ga de strijd er mee aan. Dus vandaag alles waar ook maar enigzins van die beestjes op zat weg gegooid. Tot en met 2 zijl tafelkleden aan toe. 3 volle vuilniszakken heb ik weg moeten gooien. Niet alleen vanwege die beestjes overigens maar ook omdat ik gewoon producten in de kast had liggen die al in 2014 over de datum zijn geraakt. Oeps een bevestiging dat ik toch wat geordender met die kast moet omgaan. Overal kwamen ook flessen wijn vandaag. Ik heb een goede selectie gemaakt met wijnen die een kurk hadden en mooi donker hadden gelegen zijn bewaard en schroefdop flessen waarvan de wijn ouder dan 5 jaar was heb ik toch maar leeggegoten. Zonde echte alcohol verspilling maar geloof me er zijn nog meer dan genoeg flessen overgebleven voor als ik wel weer een wijntje mag gaan drinken van mezelf. Nadat ik alle stad uitgeruimd en uitgezocht heb ik de hele kast gesopt en geschropt. En toen moest hij weer ingedeeld worden. Rick is de tegenpool van mij. Lekker geordend houdt van overzichtelijk dus ik heb voor één keer hem zijn zin gegeven en speciaal voor hem de kast een zeer overzichtelijke indeling gegeven en zelfs stickers van de labelwriter geplakt op de planken zodat we kunnen zien waar wat hoort te staan. En met mezelf afgesproken dat ik wat minder koopjes aankopen moet omdat ze nu zo voordelig zijn. Ik heb teveel weg moeten gooien wat ik op die manier heb gekocht omdat ik het vervolgens toch vergeten ben dat ik het in huis had.
Afgelopen weken heb ik gemerkt dat het prima werkt om met een vooraf bepaald week menu te werken. Het scheelt heel veel aan boodschappen en weggooien aan het eind. En al dat eten weggooien is toch wel erg zonde zeker als je bedenkt dat er nog steeds mensen dood gaan van de honger op de wereld. Dus een nieuw goed voornemen niet meer voorraad kast vullen maar een minimale hoeveelheid op voorraad aanhouden en verder niet. Dan wordt die kast niet weer opnieuw levensgevaarlijk.
Voor vanavond had ik trouwens pannenkoeken op het menu staan. Lorenzo ging mee helpen met bakken maar dat ging niet helemaal handig. Dus toch maar alleen verder gegaan. Ik bak altijd met 3 pannen te gelijk. 3 pannen in de gaten houden en je zoon blijkt toch niet altijd handig. Daar baalde hij natuurlijk wel van want hij vind het meehelpen met koken echt heel erg leuk. Dus we hebben afgesproken dat we de volgende keer met 1 of max 2 pannen gaan bakken en dan gewoon de oven aanzetten en daar de pannenkoeken in warm houden. Dan kan hij toch helpen met bakken want dan kan ik beter alles in de gaten houden.
Nadat de kinderen op bed lagen had ik met Esther, Charissa en Naomi af gesproken om een spelletje te gaan doen via een spellenplatform. Charissa had echter een slechte dag met haar lichaam helaas. Te veel pijn dus moest het rustig aan doen. Maar Zoë zou wel mee doen want die had met Naomi afgesproken. Het spellenplatform was helaas overbelast dus inloggen lukte helaas niet. Toen dachten we slim te zijn en via Catan Universe met elkaar te gaan catannen. Maar dat blijk je online maar met max 3 te kunnen spelen dus dat was ook geen optie. Dus hebben we het maar gehouden bij Houseparty een app om gewoon lekker bij te kletsen en bijvoorbeeld pictionary met elkaar te kunnen spelen. We hebben behoorlijk lol met elkaar gehad en helaas was het niet wat we hadden gepland en is het leuker om met elkaar samen rondom een spelletjes bord te zitten toch was het heerlijk zo even bijgekletst te hebben met elkaar.
Daarna met Rick nog even tv gekeken en nu is het ook voor mij wel weer echt bedtijd. Niet dat ik wil want als de Corona er niet was geweest had ik zo wie zo een heel andere avond gehad vandaag en zou ik zeker nog niet naar bed zijn gegaan nu. Vandaag stond namelijk Eurovision in Concert op de planning. Ik zou samen met Timo en Cas en een heleboel anderen daar naar toe zijn gegaan. Maar helaas mocht dat nu niet zo zijn. Een van de vele feestjes die dit jaar niet gevierd zullen gaan worden. En dat is balen, ja ik weet het, het is belangrijk dat deze maatregelen er zijn, het is belangrijk dat we gezond blijven en dat onze ziekenhuizen alle zorg aan kunnen maar op dit soort momenten baal je gewoon echt even van de situatie en zou je willen dat je wakker werd gemaakt en dat het een vreemde droom was die gewoon weer verdwijnt uit je geheugen. Maar dit is geen droom en ik denk ook niet dat dit iets is wat snel uit een ieders geheugen zal gaan. Aan het eind van de avond nog even ‘ Beau blijft thuis’ gekeken. Tenminste zo heet het geloof ik. Daar kwam een IC verpleegkundige aan het woord. Wat die allemaal mee maken dat vergeten ze nooit meer. Die zijn op de IC al best wel heftige zaken gewend maar zelfs zij geven aan dat ze het nog nooit zo heftig hebben gehad. Daar kunnen wij ons vanaf buiten denk ik geen voorstelling van maken, ja we zien wel eens wat verschijnen maar er echt steeds mee te maken hebben tijdens je werk, de wanhoop het verdriet, weten dat dierbaren geen ‘echt’ afscheid kunnen nemen het hoge sterfte cijfer, het lijkt me verschrikkelijk en heb veel respect voor al die mensen die dat werk uitvoeren. En niet alleen vanavond maar ook elke avond branden er hier kaarsjes voor zowel iedereen die helaas is overleden maar ook voor de mensen die er nog tegen vechten en voor al hun dierbaren. Mijn moeder haar strijd is ook nog niet helemaal klaar maar ze gaat elke dag een stukje beter en ze heeft geen enkel moment in het ziekenhuis hoeven liggen. Daar ben ik zeer dankbaar voor. En ik hoop dat niet alleen zij snel zal opknappen maar dat dit voor vele mensen zo zal zijn en dat we allemaal ons ‘gewone’. Leventje op niet al te lange termijn weer terug zullen gaan krijgen.
Goedenacht.
Reactie plaatsen
Reacties