Soms heb je van die dagen dat je denkt waarom kon ik me niet beter beheersen? En waarom kon ik niet net even begripvoller zijn richting de kinderen. Ook al haalden ze het bloed onder mijn nagels vandaan door hun brutaliteit en tegendraads gedrag. Maar tegelijkertijd ook wat kunnen mijn kinderen als ze willen ontzettend lief zijn. Heerlijk samen spelen en wat hebben ze een geweldige fantasie. En wat fijn dat er ook dingen zijn die er voor zorgen dat ze er weer even tegen aan kunnen. Het was een dag van grote tegenpolen zullen we maar zeggen.
Tegen de tijd dat ik naar beneden kwam (7:45) waren de kinderen al heerlijk Bonje in de Stal aan het spelen. Het is altijd heerlijk om te zien als ze gezellig samen aan het spelen zijn zonder ruzie te maken. Gelukkig lukt ze dat heel vaak. Maar we moesten uiteraard ook ons programma maken van de dag. Er moest door allebei de kinderen nog wat kleine dingen aan hun huiswerk gedaan worden van deze week. Dat ging bij beide absoluut niet van harte maar Lorenzo maakte het wel heel erg bond. Schreeuwen, smijten met zijn werkbladen, zelfs bijna door midden scheuren van zijn schoolwerk en toen ik hem daar op aansprak was het huis te klein. ‘Mama je bent een heel erg stomme mama en ik wil je nooit maar dan ook echt nooit meer zien, mama echt nooit meer wat ben jij ontzettend vervelend zeg’. En weg was hij naar boven om toch maar even af te gaan koelen. Ik heb er dan ook maar even niet op gereageerd en hem maar even af laten koelen. Want mijn woede en kookpunt was ook bereikt en het lukte mij niet meer om mijn stem niet te verheffen. Dus het was ondertussen al opgelopen tot een met zeer luidvolume proberen boven hem uit te komen om maar tot hem door te dringen. Na veel morren is hij weer naar beneden gekomen en toch maar aan zijn huiswerk gegaan. ‘Mama ik vind het ook gewoon allemaal even heel moeilijk en niet leuk’. Ik snap hem zo goed en baal voor hem mee maar we hebben het er maar even mee te doen.
Vandaag was ook weer de dag van het wisselen van de huiswerk opdrachten. Oud inleveren en nieuw ophalen bij school. Daar kwamen we ook Lorenzo zijn vriendje Bilal tegen. Daar kon hij gelijk mee afspreken dat hij in de middag bij ons zou komen spelen. Dat stemde Lorenzo gelijk al een stuk vrolijker. En zonder al te veel morren ging hij dus ook heel erg goed aan zijn schoolwerk beginnen.
Hoe anders was dat met Elina. Elina had in de ochtend ook al wat lopen morren maar viel toen heel erg mee maar dacht nu laat ik eens dubbel brutaal doen. Laat ik weigeren om te doen wat mama zegt, laat ik haar blijven uitdagen en kijken tot hoever ik kan gaan. Op een gegeven moment ontplofte ik bijna. En oké ik ben hier de volwassenen en zou de verstandigste moeten zijn en mijn rust moeten bewaren maar het lukte mij gewoon echt even niet meer. Ik had de tranen in mijn ogen omdat ik niet meer wist hoe ik moest handelen en heb Elina veel te stevig vast gepakt wat toch wel wat pijn aan haar armen deed. Ik heb niet door geknepen natuurlijk en heb haar ook gelijk weer los gelaten maar beide kinderen waren wel even flink geschrokken en ik zelf ook. Heb Elina naar haar kamer gestuurd en ben zelf even flink diep adem gaan halen om ook weer tot bedaren te komen. Dit was de tweede keer vandaag dat ik mezelf te veel had mee laten slepen en daar baal ik ontzettend van. Normaal kan ik toch echt beter met dit soort situaties omgaan. Nadat ik zelf was afgekoeld, Lorenzo even een knuffel had gegeven omdat hij ook wel was geschrokken van hoe boos ik was geworden ben ik naar Elina gegaan om haar even te knuffelen en te zeggen dat wat ik gedaan heb fout was en dat ik haar nooit zo vast had mogen pakken. Ze gaf aan wel te begrijpen dat ik zo boos was en dat het haar ook speet. We hebben echt even heel goed uitgepraat dat ik van haar verwacht dat ze doet wat ik zeg en dat ik niet steeds een grote mond van haar wil omdat ik anders echt haar Ipad ga afpakken voor een paar dagen. Ze vroeg of ze haar huiswerk boven mocht maken in alle rust. Natuurlijk heb ik daar geen problemen mee al hebben we wel de afspraak gemaakt dat ik wilde zien wat ze had gedaan om 12:00uur. Om 12:00 mochten ze vandaag stoppen met het schoolwerk. Omdat ze pas om 10:30 vanuit school terug waren was niet alles af maar met ze afgesproken dat ze de rest dan morgen moeten maken en dus morgen iets harder door moesten werken. Het is immers woensdag en dan hebben ze normaal ook om 12:00 de school uit en dan zit mijn werkdag er ook op.
Net na 12:00 kwam Bilal en wat waren ze allebei uitgelaten. Leken wel twee steigerende bokken, 2 orang-oetangs of wat voor drukke dieren dan ook het eerste half uur. Wat hebben ze elkaar gemist de afgelopen weken. Na dat er weer een beetje rust in de twee was gekomen hebben ze heerlijk samen gespeeld de hele middag, Lego bouwen, knutselen (hele eigen nurfguns) Elastieken, bovenverdieping verbouwen (geen idee wat ze precies aan het doen waren) en Youtube filmpjes kijken. Twee blije eieren bij elkaar waren het en wat heeft het een goede impact gehad op het humeur van Lorenzo en ik begreep van Bilal zijn moeder ook op die van hem. Het is ook niet niks als je normaal 5 dagen in de week en soms ook nog in het weekend met elkaar speelt en dan in een keer 3 weken niet. Oké dat is tijdens vakanties ook wel eens zo maar dan wordt er vaak nog wel met andere gespeeld en dat is nu natuurlijk ook niet zo. Elina haar vriendinnetje kon vandaag niet maar die kan wel aankomende vrijdag dus die hebben vrijdag met elkaar afgesproken.
De woensdag is ook mijn Coronatijd boodschappen dag. Tenminste dat heb ik sinds vorige week woensdag bepaald. Dan kan ik namelijk de boodschappen doen voor zowel ons als mijn schoonmama. Ze had netjes een heel lijstje gemaakt met wat ik voor haar moest halen en omdat zij graag haar brood van de Haarlemse Bakker en haar vleeswaren bij Slagerij van Doorn van het Zeewijkplein heeft ben ik deze week niet alleen naar de supermarkt gegaan maar heb ik die twee ook even meegepakt. En nu ik toch even op Zeewijkplein was ook maar even snel de Action binnen gegaan. Ik moet zeggen het was best lastig om daar niet te dicht bij andere te komen al laten ze echt niet veel mensen te gelijk binnen. Maar waar een enkeling echt oplet deed het overgrote deel in deze winkel totaal niet zijn best om afstand te houden had ik het idee. Gelukkig had ik alles snel gevonden wat ik graag wilde hebben en was ik dus snel genoeg weer buiten. Even wat extra gekleurd papier meegenomen voor de kinderen gezien het met al dat knutselen wel erg snel op gaat, nieuwe handschoentjes (gebruik ik momenteel bij het tanken en boodschappen doen gewoon voor de zekerheid) en iets wat ik niet had gepland: nerfgun lasergame pistolen. Ik had die al eerder gezien bij de action maar niet meegenomen nu toch maar eens gedaan. Als het goed is kan je dan met een mobiel en die guns met elkaar lasergamen in huis. Dus dat gaan we maar eens uitproberen. Er zitten er twee in één verpakking. Als het goed werkt halen we er nog een verpakking bij en kunnen we met z’n viertjes hier in huis lasergamen dat lijkt me wel grappig. Ik zie ons van het weekend al gaan.
Na de action waren dus de slager en de bakker aan de beurt. Hier wordt netjes 3 klanten max binnen aangehouden en dat gaat dus heel erg goed en dat betekend dat ik het volgende week ook wel weer gewoon kan doen tot plezier van mijn schoonmoeder. Alleen had de slager haar ei rollade niet. De winkel is recentelijk overgenomen door een nieuwe slager en die had hem nog niet gemaakt/ besteld. Maar toen ik vroeg of die er was gaf hij aan dat hij direct ging regelen dat hij er volgende week was. Ik denk dat Johan van Doorn hem al duidelijk heeft gemaakt dat mijn schoonmoeder die echt al heel wat jaren vaste klant was daar ieder jaar echt op zit te wachten.
Tot slot ook nog even naar de supermarkt. Ben even naar Haarlem noord naar de grote Albert Heijn gegaan. Daar hebben ze verse sushi die ter plekke in de winkel wordt gemaakt en daar hadden Elina en ik wel zin in voor het avondeten. En ik kan je vertellen het heeft ons heerlijk gesmaakt.
Met een overvolle boodschappen kar ben ik weer richting IJmuiden vertrokken. Bij mijn schoonmoeder haar flat was inmiddels de politie weer vertrokken. Toen ik haar boodschappenlijstje op kwam halen was het namelijk echt bonje bij haar onderburen. Het geschreeuw kon je denk ik bijna door de hele flat horen en als ik mijn schoonmoeder goed heb begrepen gebeurt dat wel vaker en heeft ze het idee dat de heer des huize regelmatig zijn vrouw alle hoeken van de kamer laat zien. Zelfs nadat de politie vandaag weg was had ze toch nog weer even geschreeuw gehoord. Tot vandaag wist ze niet dat het precies om haar onderburen ging. Nu afgesproken met haar dat als ze weer hoort dat het echt uit de hand loopt dat ze dan de politie belt, want ik merkte dat ze zich echt zorgen maakte om wat hij allemaal zou kunnen uitvreten daar beneden. Eerder deze week had ik het er even over in een van mijn blogs dat ik bang was dat alle extra spanningen tot meer huiselijk geweld zou kunnen leiden. En dit is zo’n typisch voorbeeld waarbij iemand in ieder geval nog iets kan doen.
Toen ik thuis kwam waren de heren nog steeds heerlijk samen aan het spelen. Ze glunderde echt. Elina moest aan haar musical les beginnen dus snel even geholpen met inloggen zodat ik daarna de boodschappen kon wegruimen. En toen Bilal naar huis was heb ik samen met Lorenzo het eten klaar gemaakt. Voor Rick en hem alleen een kipburger en gebakkenaardappeltjes en voor Elina en mij sushi. Lorenzo heeft de borden opgemaakt allemaal in de vorm van gezichtjes. Het zag er allemaal wel echt heel vrolijk uit. De vrolijkheid die ik bij hem nu zie na eindelijk weer een dagje spelen met zijn vriendje was dus terug te zien op ons bord.
Na het eten moest Rick nog even langs zijn moeder. Ik had haar koekjes per abuis in mijn kratje gestopt en ze had hulp nodig met haar stofzuiger en het verzetten van de klokken naar de juiste tijd. De kinderen en ik konden lekker even douchen. Ik samen tegelijk met Elina en we hebben heerlijk samen staan zingen. Wat is dat genieten zeg samen met mijn meisje. En toen was het natuurlijk bedtijd voor hen. Nog even voorgelezen, toen onderstoppen en even een knuffel en een liedje.
Nu ga ik lekker met Rick weer naar een film kijken en dan is ook deze woensdag weer ten einde. 17 dagen Corona thuiswerken gehad nog 27 dagen minimaal te gaan. We zijn dus nog niet op de helft. Deze dag was er een met ups en downs hopelijk volgen deze er niet te veel. Morgen heb ik in ieder geval mijn eerste musketiers whatsapp call borrel en daar heb ik veel zin in. Overigens vandaag nog steeds niet echt gesport :s maar door het lopen naar school en boodschappen doen wel mijn ringen bijna vol gekregen. Vandaag ook gebeld door mijn sportschool. Ik waardeer het persoonlijke contact wat ze nu proberen te leggen echt enorm en hoop dan toch echt morgen wel te gaan sporten. Fijne avond en goede nacht.
Reactie plaatsen
Reacties