Met de aankomst van Sinterklaas afgelopen Zaterdag laait ook de discussie weer volledig op rondom de pieten. Ik kies heel bewust voor het woord pieten zonder Zwart ervoor omdat ik niet snap waarom ze zwart zouden moeten zijn. Ik weet niet precies hoelang de discussie rondom de pieten nu al loopt maar ik weet wel dat ik blij ben dat mijn kinderen het niet echt mee lijken te krijgen. Ik moet soms echt wel wennen om in de bekende liedjes niet meer Zwarte Piet te zingen maar het nieuwe alternatief te leren voor dat liedje maar ik vind het geen probleem en doe er mijn best voor. En mijn kinderen gelukkig ook.
Elina geloofd al sinds groep 3 niet meer, maar Lorenzo inmiddels toch al bijna 9 jaar en groep 5, is nog een volle gelover. Zij hebben in de afgelopen jaren zwarte Piet zien veranderen van helemaal zwart met nog gouden oorbellen en rode lippen naar meer neutrale pieten met alleen nog roetvegen. Mede door de inzet van het Sinterklaas journaal, die dit door een goed verhaal (op de regenboogpieten na) een goede draai hebben weten te geven, vinden zij het niet meer dan normaal. En wij hebben dit als ouders ook meteen overgenomen en gebruikt. Sterker nog, vorig jaar vroeg Elina mij waarom in IJmuiden er geen roetveeg pieten waren, 'het is toch gek dat hier alleen donkere mensen piet mogen zijn?' 'Ik zou ook wel willen helpen als piet'. Toen ik uit ging leggen dat het gewoon sminck was vond ze het helemaal vreemd. 'Dat is toch nergens voor nodig?' En het gluur pietjes wat bij ons voor de raam hangt is door Lorenzo ingekleurd. En weet je hoe? als een roetveeg piet! Ik ben trots.
Ik weet dat de traditie van Zwarte Piet voor mijn generatie heel normaal was. En nee als kind heb ik er ook nooit welke racistische gedachte bij gehad. Maar daar draait het niet om. Wij zijn in Nederland een multiculturele Samenleving en daar ben ik trots op. Het zorgt dat onze kinderen van vele culturen wat mee kunnen krijgen. Het betekend dat ik als Katholiek mijn Kerstfeest zo vier zoals dat bij mij past, met naar de kerk gaan en uitgebreide diners met familie. Maar het betekend ook dat mijn vrienden dat wellicht niet vieren of in ieder geval anders vieren. Ik vier geen suikerfeest maar ik weet wel wanneer het is, ik probeer me te verdiepen in wat het voor hen betekend net zoals ik merk dat zij zich verdiepen in mijn gebruiken. Tolerantie moet er van beide kanten uit zijn. Een traditie verander je niet snel maar soms moet iets wel mee in de tijd. Vorig jaar las ik ergens een goede blog van een man dik in de 80 was hij geloof ik. Daarin vertelde hij dat in zijn kindertijd er voor het eerst pieten waren, of juist bij zijn kinderen en bij hem nog niet. Goed dat weet ik niet meer precies. Maar waar het om gaat is dat in die tijd de pieten helemaal niet de kinder vrienden waren. Zij waren er juist voor de stoute kinderen. Om ze er met de roe van langs te geven, of als ze echt heel stout waren mee te nemen naar Spanje om ze daar een lesje te leren. Ze waren er om kinderen te leren lief te zijn. Dit is de tijd waarin het ook nog normaal was als je een flink pak rammel kreeg van je ouders, leraren je met rietjes of linealen op je handen mochten tikken als je niet netjes schreef of niet goed had geluisterd. Dat was toen ook heel normaal, maar zouden we dit nu nog accepteren? Nee natuurlijk niet. Langzaamaan is piet veranderd naar een kindervriend en is ook Sinterklaas van een statige man naar een man met humor gegaan. Vorig jaar hebben de kinderen hem zelfs zien snowboarden en dat vonden ze geweldig.
Mee gaan met de tijd heeft in mijn ogen niets te maken met het loslaten van tradities, tradities zijn altijd aan verandering onder hevig gewoon omdat ze met hun tijd mee gaan. Wij hebben een koloniaal verleden en dat heeft ons veel welvaart gebracht en er gebeurde zaken die in die tijd 'normaal' waren. Maar als we er met onze huidige 21ste eeuw blik naar kijken beseffen we dat het 'fout' was en nooit normaal had mogen zijn. En ja dat is in het verleden en die generatie die het heeft meegemaakt leeft niet meer maar de nazeten van die generatie leeft nog wel en heeft wel last van die verhalen van dat verleden. Als we door onze tradities meer aan te passen aan de huidige normen en waarden, aan onze huidige tijd een geste kunnen doen waarom zouden we dat dan niet doen. Het kinderfeest wordt er echt niet anders door. Zelfs met minder sminck zullen onze kinderen echt niet in een keer hun buurman, oom, tante, buurmeisje herkennen. Zij die geloven, doen dat vaak zo stellig dat ze het simpel weg niet willen zien.
Ik was jaren Kaat Kattekwaad op campings, kinderen tot in de leeftijd van een jaar of 7/8 dus de leeftijd die in Sinterklaas geloofd, kwamen dan naar ons meeleef theater kijken. Ik gebruikte geen sminck alleen een pruik en wat andere kleding. En ik was voor hen echt Kaat Kattekwaad. Oudere kinderen konden zeggen wat ze wilden dat ik gewoon Anne was maar dat ging er niet in. Nee Anne was mijn zus en daar was bij hen geen speld tussen te krijgen. Kinderbreinen hebben een geweldige fantasie. het is jammer dat we als volwassenen daar af en toe niet wat van over hadden kunnen houden en het meer zouden gebruiken en begrijpen.
Ik ben in ieder geval blij dat mijn kinderen Pieten accepteren zoals ze nu zijn en het Sinterklaasfeest zien als een groot feest voor iedereen en er dus heerlijk van genieten.
Reactie plaatsen
Reacties